Σαντορίνη: Ο τρύγος του 2019 και σκέψεις για το μέλλον

Της Κωνσταντίνας Χρυσού, Οινοποιείο Χατζηδάκη

Βρισκόμαστε στο πρώτο δεκαήμερο του Τρύγου 2019, που έχει απίστευτα μικρές ποσότητες σταφυλιών. Εργάζομαι για το κρασί της Σαντορίνης από το 1994 (εταιρεία Μπουτάρη), τέτοιες απερίγραπτα μικρές αποδόσεις πρώτη φορά συναντώ.

Όμως, τα δύο τελευταία χρόνια παρατηρώ πως υπάρχουν κάποια αμπέλια που τα φροντίζουν και τα καλλιεργούν σωστά αμπελουργοί με γνώση και μεράκι, που αν μη τι αλλο έχουν μικρότερη πτώση από τα υπόλοιπα (εκτός βέβαια αν “τα χτυπήσει” ο καιρός).

Μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι κάνουμε λάθος;

Σε μια ανοιχτή σύσκεψη οινοποιών και αμπελουργών, είπα δημόσια πως θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στον αμπελώνα. Από τη Σαντορινη λείπει μια Σχολή Αμπελουργιας, όπου θα μπορούν να έχουν κίνητρο νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ολοκληρώνοντας τον κύκλο σπουδών τους, θα κατέχουν μια τέχνη – θησαυρό

Οι παλιοί, λίγοι σε αριθμό αμπελουργοί, είναι εκείνοι και μόνο εκείνοι, που μπορούν αυτή τη στιγμή να μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση τους σε νέους ανθρώπους με ενδιαφέρον για την αμπελουργία.

Τα ευκαιριακά συνεργεία κάθε οινοποιείου και τα φθηνά εργατικά χέρια κάνουν τεράστια ζημιά. Ο σαντορινιός αμπελώνας είναι μοναδικός και θέλει ιδιαίτερη προσέγγιση.

Επίσης, παλιότερα υπήρχαν λίγα οινοποιεία μετρημένα στα δάχτυλα ενός χεριού. Τώρα, λόγω της πρόκλησης να οινοποιήσει κανείς σε αυτόν τον αμπελώνα, αλλά και λόγω του ισχυρού brand name “Santorini”, γινόμαστε ολοένα και περισσότεροι. Η “πίτα” μοιράζεται σε αρκετά κομμάτια και φαίνεται ακόμη περισσότερο η έλλειψη σταφυλιών.
Ο Χαρίδημος κι εγώ, όταν ξεκινούσαμε το 1997, ήμασταν οι τρίτοι νεοεμφανιζόμενοι οινοποιοί μετά τον κ. Σιγάλα και τον κ. Παρασκευόπουλο. Κι αυτό όπως αποδείχτηκε ήταν για καλό, γιατί τα οινοποιεία του κ. Σιγαλα, του κ. Παρασκευόπουλου και το δικό μας, έβαλαν το λιθαράκι τους και την υπογραφή τους στα κρασιά της Σαντορίνης. Άρα, όλοι είναι ευπρόσδεκτοι! Όλοι φέρνουν μαζί τους γνώση και μεράκι. Όλοι οι Οινοποιοί παλιοί και νέοι είναι σημαντικοί!

Απλά, τώρα είναι η στιγμή που θα πρέπει να “σκύψουμε” πάνω στον αμπελώνα με ακόμη πιο ουσιαστικό τρόπο. Θα πρέπει να φυτέψουμε κι άλλα χέρσα χωράφια που θα μπορούσαν να γίνουν αμπελώνες στο μέλλον. Έτσι κι αλλιώς, η ομάδα μας κι εγώ είμαστε κατά των ευκαιριακών λύσεων!

Και πάνω από όλα, θα πρέπει επιτέλους να κάνουμε τη σύσταση ενός Διεπαγγελματικού Συνδέσμου των Οινοποιών της Σαντορίνης, που δυστυχώς δεν υπάρχει και καλό θα ήταν να συσταθεί άμεσα, για να παίρνουμε έγκυρες αποφάσεις για καθετί που προκύπτει. Έχοντας ένα σύνδεσμο μπορούμε να δώσουμε από κοινού έμφαση στο marketing των πωλήσεων των σαντορινιών κρασιών στη Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Επιβάλλεται να είμαστε μια γροθιά, μιας και είμαστε μια κουκίδα πάνω στον οινικό χάρτη. Ενωμένοι, μπορούμε να πετύχουμε τα μέγιστα!!

Πηγή: efidrinkswine.com