Παιδί και διαδίκτυο: ένας οδηγός για γονείς από το “Μαζί για το Παιδί”

Η ενασχόληση παιδιών και εφήβων με τις νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο μπορεί να προσφέρει πολλές δυνατότητες και ευκαιρίες για κοινωνικοποίηση, ψυχαγωγία και μάθηση. Είναι σίγουρο ότι τα παιδιά έχουν προσαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό αρμονικά και τάχιστα στην χρήση των ψηφιακών μέσων. Οι γονείς έχουν να ισορροπήσουν αφενός την ανάγκη για προστασία από τους κινδύνους που υπάρχουν στη χρήση ψηφιακών μέσων και αφετέρου την αξιοποίηση των δυνατοτήτων και των ευκαιριών που αυτά προσφέρουν.

Τους καλοκαιρινούς μήνες και ιδιαίτερα μετά το κλείσιμο των σχολείων, όπου ο ελεύθερος χρόνος παιδιών και εφήβων αυξάνεται, οι γονείς συχνά προβληματίζονται σχετικά με το πώς να πλαισιώσουν και να οριοθετήσουν την χρήση των οθονών και την ενασχόληση με το διαδίκτυο (social media, online games). Στο πλαίσιο αυτό, η επιστημονική ομάδα του “Μαζί για το Παιδί” συμβουλεύει:

Εξοικείωση με τα πολυμέσα, οριοθέτηση και εποπτεία
Οι γονείς, δεν έχει νόημα να απορρίπτουν τις νέες τεχνολογίες ούτε να τις δέχονται άκριτα. Φαίνεται να είναι βοηθητικό το να γνωρίζουν πώς να τις ενσωματώσουν στην οικογενειακή ζωή. Κεντρική παράμετρος για να οριστεί ένα ασφαλές πλαίσιο είναι η γνώση των ηλικιακών ορίων, των χρονικών περιθωρίων, των περιεχομένων των διαφόρων εφαρμογών και των ασφαλών τρόπων πλοήγησης και χρήσης του διαδικτύου.

Οι ειδικοί συγκλίνουν σε ορισμένες κατευθύνσεις ως προς τις ηλικίες έκθεσης των παιδιών στις τεχνολογίες που περιλαμβάνουν οθόνη (τηλεόραση, τάμπλετ, κινητό, υπολογιστής). Για παράδειγμα, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (2016) συνιστά:

• Την αποφυγή της χρήσης μέσων που περιλαμβάνουν οθόνη μέχρι τους 18 μήνες
• Μέχρι 1 ώρα/ ημέρα για τις ηλικίες 2-5 ετών*
• Μέχρι 2 ώρες/ ημέρα για τις ηλικίες 6-12 ετών*

* Οι παραπάνω χρόνοι μπορούν να αλλάξουν σε περίπτωση που απαιτείται χρόνος επί της οθόνης για τη διεκπεραίωση σχολικών και μαθησιακών υποχρεώσεων.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν έχει σημασία μόνο πόσο χρόνο περνούν τα παιδιά μπροστά σε μια οθόνη, αλλά κυρίως το πώς περνούν τον χρόνο τους σε αυτή, πάντοτε σε συνάρτηση με την ηλικία του παιδιού. Έτσι:

– Στη νηπιακή ηλικία (2-5 ετών) προτείνεται η επαφή του νηπίου με τα ψηφιακά μέσα να συμβαίνει σε αυστηρώς ορισμένα και συγκεκριμένα πλαίσια όπως για παράδειγμα μία βίντεοκλήση με συγγενικό πρόσωπο όπου η οθόνη θα βρίσκεται σε απόσταση από το νήπιο, χαμηλή φωτεινότητα και μειωμένα decibel. Επιπλέον, μπορεί να γίνεται χρήση για την ανάγνωση ενός ψηφιακού βιβλίου (tablet) ή για την απασχόληση με κάποιο παιχνίδι συγκεκριμένες και σταθερές στιγμές της ημέρας. Σε όλα τα παραπάνω απαραίτητη κρίνεται η αποφυγή οποιασδήποτε μορφής οθόνης τουλάχιστον 1 ώρα πριν τον ύπνο.

– Στη σχολική ηλικία (6-11 ετών) κρίνεται απαραίτητη η πλαισίωση όσον αφορά την προτεραιότητα που έχουν οι σχολικές υποχρεώσεις σε συνάρτηση με την δυνατότητα χρήσης της οθόνης (π.χ. το όριο: αν δεν έχουν γίνει τα μαθήματα δεν μπορεί να είναι ανοιχτό το wifi). Συστήνεται ο υπολογιστής αλλά και οποιαδήποτε συσκευή να χρησιμοποιείται σε κοινόχρηστο οικογενειακό χώρο (π.χ. σαλόνι) και να υπάρχει σταθερά επίβλεψη κατά τη διάρκεια της χρήσης της οθόνης. Ακόμα, προτείνεται οι γονείς να ενισχύουν τον κοινό χρόνο χρήσης του διαδικτύου αλλά και του υπολογιστή γενικότερα. Εξίσου σημαντική είναι η θέσπιση ξεκάθαρων κανόνων χρήσης του διαδικτύου για ασφαλή πλοήγηση και η ενημέρωση σχετικά με τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν σε περίπτωση έκθεσης σε κίνδυνο. Είναι βοηθητικό οι κατευθύνσεις σε σχέση με τα παραπάνω να γίνονται σε ένα πλαίσιο συζήτησης, κατανόησης και ανταλλαγής απόψεων αποφεύγοντας διδαχές και μακροσκελείς μονολόγους. Η συζήτηση για τους κανόνες θα μπορούσε να προσανατολιστεί στα εξής ζητήματα α) ενημέρωση του παιδιού, β) εξήγηση των λόγων που χρειάζεται να τεθούν κανόνες και γ) συμφωνία μαζί του για τις ώρες. Η πιο λεπτομερής συζήτηση σε σχέση με τα όρια και την σημασία τους μπορεί να προκύψει πιο φυσικά σε περίπτωση που το παιδί ζητά με επιμονή και σε μεγάλη συχνότητα παραπάνω από αυτά που από κοινού έχουν συμφωνηθεί.

Κρίνεται απαραίτητο να τονιστεί στο σημείο αυτό ότι οι γονείς οφείλουν να αποτελούν οι ίδιοι υποδείγματα στην χρήση του μέσου προκειμένου να δίνουν το παράδειγμα ορθής και πλαισιωμένης χρήσης στα παιδιά (π.χ. όχι οθόνη στο τραπέζι κατά τη διάρκεια του φαγητού, όχι κατά τη διάρκεια συζήτησης και κοινού οικογενειακού χρόνου, ανάγνωση βιβλίων στον ελεύθερο χρόνο κ.α.)

– Στην εφηβική ηλικία (12-18 ετών) ο έλεγχος γίνεται πλέον δυσκολότερος. Ο/η έφηβος/-η νιώθει πλέον την ανάγκη για ιδιωτικότητα. Σε αυτή τη φάση συνιστάται η συζήτηση σχετικά με την ασφαλή πλοήγηση αλλά και τις ενέργειες που πρέπει να πραγματοποιηθούν σε οποιαδήποτε περίπτωση παραβίασης ή έκθεσης σε κίνδυνο (π.χ. διαρροή φωτογραφιών, “χακάρισμα” λογαριασμού κ.α.), η τακτική επίβλεψη των ιστοσελίδων που επισκέπτεται ο/η έφηβος/-η (προγράμματα γονικού ελέγχου), αλλά και η εξοικείωση του γονέα με όλες τις εφαρμογές και τα κοινωνικά δίκτυα που χρησιμοποιεί. Είναι απαραίτητο ο/η έφηβος/-η να γνωρίζει πότε και με ποιον τρόπο οι γονείς επιβλέπουν τις εφαρμογές και τις ιστοσελίδες που επισκέπτεται (πότε και από πού έχουν πρόσβαση, σε ποιους λογαριασμούς, αν χρησιμοποιούνται ειδικά φίλτρα κλπ). Στο σημείο αυτό οι γονείς χρειάζεται να εξηγήσουν ότι ο έλεγχος αυτός δεν γίνεται με σκοπό να παρακολουθεί ή/και να ασκεί έλεγχο στην προσωπική και κοινωνική του ζωή αλλά για να διασφαλίσει την ασφάλειά του και προοδευτικά η επιτήρηση θα γίνεται πιο αραιή. Ένα “συμβόλαιο χρήσης” που γονείς και έφηβος/έφηβη θα συνδιαμορφώσουν, θα μπορούσε να περιλαμβάνει το πόσες ώρες επιτρέπονται, υπό ποιες συνθήκες μπορεί να αφαιρεθούν κάποια προνόμια κ.α.

Διαφήμιση

Υπερβολική ενασχόληση

Σημάδια που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης:

• Το παιδί αφιερώνει πολλές ώρες, ειδικά τη νύχτα.
• Κλείνει απότομα τις οθόνες όποτε εμφανίζεται κάποιος γονέας.
• Μοιάζει αποσυρμένο ή αφηρημένο.
• Φαίνεται να δυσκολεύεται αρκετά να ρυθμίσει το συναίσθημά του (π.χ. έντονα ξεσπάσματα θυμού όταν χάνει στο online παιχνίδι ή όταν απομακρύνουμε από αυτό την οθόνη).
• Η ενασχόληση με την οθόνη αποτελεί σχεδόν αποκλειστική ασχολία, επηρεάζοντας σημαντικά την κοινωνικότητα και την συμμετοχή σε δραστηριότητες που μέχρι πρότινος αποτελούσαν πηγή ευχαρίστησης.
• Παραμέληση βασικών βιολογικών αναγκών (φαγητό, ύπνος κ.α.)

Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η υπερβολική ενασχόληση με το internet αποτελεί ένα σύμπτωμα και οφείλει να γίνεται αξιολόγηση από ειδικούς για την εξεύρεση της αιτίας και τη χρήση κατάλληλου θεραπευτικού μοντέλου.

Προτάσεις

Προτείνονται για ανάγνωση:

• “Πώς θα ζήσω με το διαδίκτυο;” – Μιχάλης Βαφόπουλος, εκδόσεις Μεταίχμιο
• “Η Φάρμα του Διαδικτύου” – Γ. Κορμάς, Β. Σαμαρά, εκδόσεις Σοκόλη
• “Νεότητα και Ψηφιακή Εμπειρία” – Σιδηροπούλου, Α. (2023) Αυτόματον: Περιοδικό Ψηφιακών Μέσων και Πολιτισμού, 2 (2).
• “Πληκτρολογώ και σχετίζομαι. Sexting και εκφοβισμός στον Κυβερνοχώρο” – Αυτόματον, 2 (2). Λαμπροπούλου, Α., & Γαζή, Α. (2023).

Προτείνονται για πλοήγηση: 

• https://beinternetawesome.withgoogle.com/el_gr/interland
• Ελληνικός Κόμβος Ασφαλούς Διαδικτύου www.saferinternet.gr 
• H ιστοσελίδα της Κ. Young για τον εθισμό http://netaddiction.com

Προτείνονται για επαφή:

• Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Παιδιού & Εφήβου (Κο.Κε.Ψ.Υ.Π.Ε.), Σισμανόγλειο
• Safeline (για καταγγελίες): 281 13 91 615