Του Ανδρέα Βλάχου*
Ό,τι γράφεται εδώ δεν έχει σκοπό να “κουνήσει το δάχτυλο” σε καμία και κανέναν. Μετά από σχεδόν έναν χρόνο, όλοι πια ξέρουμε τι πρέπει να γίνει τώρα που οι περιορισμοί επεκτείνονται στον τόπο μας. Και είμαστε όλοι κουρασμένοι. Όμως οφείλουμε να λέμε την αλήθεια σε κάθε περίπτωση.
Κάποτε από φόβο κι άλλοτε από υπεραισιοδοξία, κάποτε από καλή πρόθεση κι άλλοτε από δόλο, κάποτε από άγνοια κι άλλοτε από αδυναμία κατανόησης, κάποτε από ιδεολογία και άλλοτε από ιδεοληψία, δημιουργούνται / διακινούνται / ανακυκλώνονται ειδήσεις και απόψεις σχετικά με την πανδημία του Covid-19 που ακόμα και όταν δεν κάνουν απευθείας κακό, μπερδεύουν πολύ.
Η ιδιότητά μου ως επαγγελματία της υγείας με έφερε και με φέρνει σε θέση να γνωρίζω, αλλά και να έχω συνεχώς αμφιβολία για το πώς να χειριστώ δημόσια την πληροφορία. Κυρίως επειδή πολλοί γύρω μας δε θέλουν πια να την ακούν ή αμφισβητούν τα πάντα, εμμένοντας στη δική τους θεωρία. Όπως ισχύει για όλους μας όμως, αργά ή γρήγορα η πορεία της ευθύνης φέρνει την σύγκρουση.
Δεν πειράζει. Καλύτερα να είμαι χρήσιμος παρά ευχάριστος.
Κρατάμε την ψυχραιμία μας και πάμε να κουβεντιάσουμε μερικές αλήθειες:
– Σε έναν πλανήτη που συνεχίζει να δοκιμάζεται σκληρά και σε μια χώρα που, αντίθετα με το περυσινό πρώτο κύμα, πλέον μετρά σχεδόν 6 χιλιάδες νεκρούς από τον ιό, εκτιμώ ότι είναι πλέον ώρα να εγκαταλειφθούν όροι όπως “προορισμός ελεύθερος του ιού” (Covid – free) και “υγειονομικά ασφαλής προορισμός”. Αυτά τα πράγματα δεν χρησιμοποιούνται διεθνώς. Covid – free περιοχή δεν υπάρχει πια σχεδόν πουθενά, ενώ η υγειονομική ασφάλεια είναι πάντα σχετική, οπότε είναι πιο δόκιμο να μιλήσουμε για υγειονομική ετοιμότητα ή επιφυλακή. Ο κόσμος δεν έχει πλέον αυταπάτες. Φυσικά η Σαντορίνη είναι τουριστικός προορισμός και η επικοινωνία της έχει σημασία. Ωστόσο, πέρα από τα αδιαμφισβήτητα ποιοτικά χαρακτηριστικά του τόπου, πιστεύω πως όταν έρθει η ώρα, αυτά που θα μετρήσουν για τους επισκέπτες θα είναι η πολιτική στις εισόδους της χώρας, τα μέτρα πρόληψης της διασποράς, η διαχείριση των ανθρώπων με θετικά τεστ, η αντιμετώπιση των ασθενών και το πρόγραμμα του εμβολιασμού. Και, πάνω από όλα -ας μην το ξεχνάμε- η κατάσταση στη δική τους χώρα.
– Στον πίνακα αποτυπώνονται τα θετικά τεστ στην Π.Ε. Θήρας από 16/12/20 έως 29/1/21. Αυτή είναι η πραγματικότητα και η σκόπιμη αγνόησή της θα έκανε την πρόσκρουση πάνω της πιο επώδυνη. Βλέποντας παρεμβάσεις ανθρώπων της τοπικής οικονομίας αναρωτιέμαι: πραγματικά η αύξηση των θετικών τεστ στο νησί αναχαίτισε κάποιο κύμα κρατήσεων ή πρόκειται απλά για ερμηνεία στηριγμένη στις συνήθειες άλλων εποχών; Επίσης γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι στην εποχή της πληροφορίας θα ήταν προτιμότερο να χειριστούμε το ζήτημα θάβοντάς το;
Σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς και η αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων δεν ήταν ποτέ πιο εύκολη, πιστεύω ότι η απόκρυψη της αλήθειας κάνει μακροπρόθεσμα μεγάλη ζημιά. Επίσης, οφείλουμε να προσαρμοστούμε στα νέα (έστω προσωρινά) δεδομένα: και φέτος οι επισκέπτες θα αποφασίσουν για τις διακοπές τους κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Εμείς τώρα οφείλουμε να προστατεύσουμε την κοινωνία και τις ζωές μας και να είμαστε ειλικρινείς. Ενώ τότε, να είμαστε όσο πιο “καθαροί” γίνεται. Χρόνος υπάρχει.
– Η καμπύλη των θετικών τεστ στην Ελλάδα δείχνει μια δυσάρεστη αλήθεια: μόνο ο σκληρός εγκλεισμός έχει ριζικό αποτέλεσμα στον περιορισμό της πανδημίας. Ο,τιδήποτε άλλο που απαιτεί από την πλευρά μας αυτοπειθαρχία, στο τέλος μάς φέρνει αντιμέτωπους με συμβιβασμούς, άλλοτε δύσκολους, όπως το να αμπαρώσουμε στο σπίτι όσους έχουν ευαίσθητη υγεία, και άλλοτε αδιανόητους όπως το να αποδεχτούμε τον θάνατο και την κατάρρευση του συστήματος υγείας. Και μάλιστα όχι από κάτι αναπόδραστο, αλλά από μια αιτία που θα μπορούσε να προληφθεί. Στα καθ’ ημάς, ελπίζω ότι ακόμα μπορούμε να κάνουμε το σωστό και να αποφύγουμε ένα σκληρότερο λοκντάουν.
– Πλημμελής τήρηση μέτρων υγιεινής, κοινωνική συναναστροφή χωρίς προφυλάξεις, μετακίνηση σε επιβαρυμένες περιοχές, άρνηση της κατάστασης, άνοιγμα καταστημάτων και σχολείων, αντικοινωνική συμπεριφορά διαγνωσμένων με θετικό τεστ. Όλα αυτά είναι συζητήσιμο ότι έπαιξαν ρόλο στην αλλαγή της επιδημιολογικής εικόνας στο νησί – ωστόσο σε άγνωστες δόσεις το καθένα. Δεν έχει νόημα πια να τσακωνόμαστε ποιος ή τι φταίει περισσότερο.
Υπάρχει όμως κάτι που δε δέχομαι. Την απίθανα αντιεπιστημονική θεωρία ότι φταίει η έναρξη των εμβολιασμών. Μιλάμε για το πρώτο αδειοδοτημένο εμβόλιο και δεν περιέχει καν τμήμα του ιού, συνεπώς αν δεν πρόκειται για ηθελημένη παραπληροφόρηση, είναι μια επικίνδυνη παρεξήγηση που πρέπει να λυθεί πριν προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην κοινωνία. (Λύστε τις απορίες σας σχετικά με τα εμβόλια εδώ.)
– Κανένα νοσοκομείο δεν μπορεί να απορροφήσει τα αποτελέσματα της ανεξέλεγκτης διασποράς ενός ιού με δείκτη θνησιμότητας 1,4% στον πληθυσμό όσων τον κολλήσουν. Το νοσοκομείο της Σαντορίνης δε διαθέτει ΜΕΘ και δεν μπορεί να νοσηλεύσει διασωληνωμένους ασθενείς. Και, παρά την συνήθη παρανόηση, ενώ διαθέτει Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ), αυτή δεν προορίζεται σε καμία περίπτωση για περιστατικά κορονοϊού. Υπάρχουν λοιπόν 4 θάλαμοι νοσηλείας με αρνητική πίεση για τέτοιους ασθενείς. Αυτό είναι όλο. Οποιοσδήποτε χρειάζεται νοσηλεία αν αυτοί οι θάλαμοι φτάσουν στην πληρότητα (βρεθήκαμε προσωρινά αρκετά κοντά το Σαββατοκύριακο), θα πρέπει να διακομίζεται στην Αθήνα σε κάψουλα αρνητικής πίεσης. Και, πιστέψτε με, η περίθαλψη περιστατικών Covid σε τμήμα που δεν κατασκευάστηκε ως κλειστό, αλλά τροποποιήθηκε για αυτόν τον σκοπό, παρουσιάζει τόσες δυσκολίες που δε θα θέλατε να τις ζήσετε από κοντά, ούτε ως γιατρός, ούτε ως νοσηλεύτρια / νοσηλευτής / τεχνολόγος / προσωπικό καθαριότητας, ούτε πολύ περισσότερο ως ασθενής. Όταν όλα αυτά τελειώσουν, τότε θα είναι καλό να μάθει η κοινότητα πόση προσπάθεια απαιτήθηκε, από ποιους και κάτω από ποιες συνθήκες, για να γυρίσουν οι ασθενείς συνάνθρωποί μας στα σπίτια τους. Και πόσο άδικο και ασυλλόγιστο είναι να μπλέκει η δημόσια υγεία με την πολιτική.
Μέχρι τότε, ας φροντίσουμε όλοι να μείνει το σύστημα μακριά από τα όριά του.
Δεν είναι πια πρωτότυπο αλλά είναι αλήθεια: ειλικρινά, δε θα θέλατε να σας διασωληνώσει Ουρολόγος!
* Ο Ανδρέας Βλάχος ζει με την οικογένειά του και εργάζεται ως Ουρολόγος στη Σαντορίνη. Επικοινωνεί γράφοντας για αυτά που γνωρίζει, για αυτά που αγαπά και για αυτά που ζητούν την προσοχή μας.
Όλες οι δημοσιεύσεις του Atlantea με άρθρα του Ανδρέα Βλάχου είναι διαθέσιμες εδώ.
