Λίγες ημέρες πριν συμπληρωθούν 18 χρόνια από τη μέρα που το κρουαζιερόπλοιο Sea Diamond, της Κυπριακής εταιρείας Louis Cruises, βυθίστηκε μέσα στην καλντέρα της Σαντορίνης, την Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025 επανεκδικάζεται στο Αστικό Εφετείο Πειραιά, η προσφυγή του Δήμου Θήρας έναντι της πλοιοκτήτριας, της οικονομικής διαχειρίστριας και της ασφαλιστικής εταιρείας του πλοίου, με αίτημα την ανέλκυση του ναυαγίου που συνεχίζει από το 2007 να ρυπαίνει τη θαλάσσια περιοχή.
Έπειτα από την αίτηση αναίρεσης του Δήμου Θήρας στον Άρειο Πάγο κατά της απόφασης 350/9-7-2021 που απέρριψε την αγωγή του για ανέλκυση του ναυαγίου και αποζημίωση, λόγω αναρμοδιότητας, ο Άρειος Πάγος έκρινε πως υπάρχει έννομο συμφέρον του Δήμου Θήρας και αναιρώντας τη σχετική απόφαση αποφάσισε την επανεκδίκαση της υποθέσεως. Από τη μία πλευρά η πλοιοκτήτρια υποστηρίζει ότι η ανέλκυση είναι ανέφικτη και ότι το ναυάγιο δεν ρυπαίνει, και από την άλλη ο Δήμος Θήρας υποστηρίζει το αντίθετο, καθώς έχει πραγματογνωμοσύνες από επιστήμονες που όρισε το Αστικό Εφετείο Πειραιώς με την απόφαση 51/2017, που αποδεικνύουν ότι το ναυάγιο ρυπαίνει και θα συνεχίσει να ρυπαίνει για 420 χρόνια ακόμη, καθώς επίσης ότι η ανέλκυση είναι εφικτή με τις σύγχρονες μεθόδους και τεχνικές.
“Έτσι λοιπόν για άλλη μία φορά η Ελληνική Δικαιοσύνη καλείται να ορίσει ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα του ναυαγίου που προκλήθηκε με ευθύνη του Πλοιάρχου του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου και του Διευθυντή Επιχειρήσεων της συνδιαχειρίστριας εταιρείας της πλοιοκτήτριας σύμφωνα και με την τελεσίδικη απόφαση 515/2016 του Αρείου Πάγου”, σχολιάζει σε ανακοίνωσή της η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών για την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond και συνεχίζει:
“Αλλά με έναν πολύ περίεργο τρόπο, όταν τα ποσά που διακυβεύονται είναι μεγάλα, όλα φαίνονται να κυλούν πολύ αργά και πολύ δύσκολα. Η ισχύς των νόμων του Κράτους και των άρθρων του Συντάγματος μοιάζει να μην είναι και τόσο ξεκάθαρη ή αυτονόητη και παρά το προφανές της υποθέσεως πρέπει να γίνουν πολλές διαβουλεύσεις για να αποφασιστεί το προφανές. Αλλά τι μπορεί να υποθέσει κανείς όταν βλέπει την εκτελεστική εξουσία να αποτυγχάνει εδώ και 18 χρόνια να κάνει το αυτονόητο: δηλαδή να καλέσει και να υποχρεώσει τον πλοιοκτήτη και τον ασφαλιστικό του οργανισμό να πληρώσει για την ανέλκυση του ναυαγίου, όπως προστάζει ο νόμος 2881/2001 και το άρθρο 24 του Ελληνικού Συντάγματος. Το ίδιο προστάζει και η απόφαση 1820/2019 του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας έχει άμεση και αυτοτελή υποχρέωση να κινήσει τις διαδικασίες ανέλκυσης του Sea Diamond καθώς “…το βυθισμένο ναυάγιο αποτελεί αυτοτελώς πηγή ρύπανσης για το θαλάσσιο περιβάλλον λόγω της έκλυσης τοξικών και επικίνδυνων ουσιών και απειλείται μεγαλύτερη οικολογική υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος στο μέλλον λόγω της προϊούσας διάβρωσής του”.
“Ο Ρυπαίνων Πληρώνει” λοιπόν. Αυτό έπραξαν οι αρχές στη γειτονική μας Ιταλία όταν το 2014 υποχρέωσαν την πλοιοκτήτρια του Costa Concordia να ανελκύσει το ναυάγιο από το Giglio της Τοσκάνης με κόστος που έφτασε το 1,2 δισ. ευρώ. Οι δικαστικές διαδικασίες ακολούθησαν στη συνέχεια και απέδωσαν τις ευθύνες σε εκείνους που τις είχαν. Το φυσικό περιβάλλον δεν μπορεί να περιμένει”.
Καθώς πλησιάζει μία ακόμα μαύρη επέτειος της ημέρας του ναυαγίου, η Συντονιστική Επιτροπή συνεχίζει να διεκδικεί την ανέλκυση του ναυαγίου και εκφράζει την εμπιστοσύνη της στην Ελληνική Δικαιοσύνη πως θα επιτελέσει το χρέος της για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.
“Δεκαοχτώ χρόνια μετά δεν κουραζόμαστε να διεκδικούμε το δίκιο μας. Έχουμε εμπιστοσύνη απέναντι στη Ελληνική Δικαιοσύνη, πως θα επιτελέσει το χρέος της στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής. Έχουμε χρέος απέναντι τα παιδιά μας, να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον που θα τους παραδώσουμε για να ζήσουν, όπως μας το παρέδωσαν και οι πρόγονοί μας σε εμάς. Διεκδικούμε την άμεση ανέλκυση του ναυαγίου του K/Z Sea Diamond, την εξάλειψη κάθε περιβαλλοντικού κινδύνου για το θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον της περιοχής του ναυαγίου και την αποκατάσταση κάθε περιβαλλοντικής ζημίας που προκλήθηκε από το ναυάγιο και την παραμονή του στο βυθό. Δηλώνουμε τη συνέχιση του αγώνα μας μέχρι την τελική δικαίωση όλων μας, όπως αρμόζει σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία”, καταλήγει η ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής.
