Σαντορίνη: Ναυάγιο Sea Diamond – 18 χρόνια μετά…

Με αφορμή την προχθεσινή (5/4) 18η επέτειο από την ημέρα που το Sea Diamond βυθίστηκε στην καλντέρα της Σαντορίνης, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών για την ανέλκυση του πλοίου, σε ανακοίνωσή της κάνει λόγο για 18 χρόνια πολιτικής και εκτελεστικής αδράνειας ώστε να υποχρεωθεί η πλοιοκτήτρια εταιρεία να πληρώσει για την απομάκρυνση του τοξικού ναυαγίου.

Οι κάτοικοι της Σαντορίνης συνεχίζουν να διεκδικούν την άμεση ανέλκυση του ναυαγίου προκειμένου να εξαλειφθεί κάθε περιβαλλοντικός κίνδυνος για το θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον της περιοχής και δηλώνουν ότι ο αγώνας τους θα συνεχιστεί μέχρι τελικά να δικαιωθούν.

Διαφήμιση

Αναλυτικά στην ανακοίνωσή της η Συντονιστική Επιτροπή αναφέρει:

“Τίποτε δεν έχει αλλάξει εδώ και 18 χρόνια, και μάλλον περισσότερα, στη σχέση που έχει η Ελληνική πολιτεία με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Τίποτε δεν έχει αλλάξει στον τρόπο που προστατεύουμε το θαλάσσιο περιβάλλον, τις μοναδικές παραλίες μας, τις δασικές μας εκτάσεις και τις περιοχές Natura της χώρας μας. Οι υποσχέσεις πολλές αλλά δυστυχώς όλες χωρίς αντίκρισμα. Το νομικό πλαίσιο ισχυρό και καλογραμμένο αλλά δυστυχώς χωρίς εφαρμογή στην πράξη. Ο φυσικός πλούτος της πατρίδας μας υποφέρει. Κάθε χρόνο χάνεται ένα μεγάλο κομμάτι της φυσικής μας κληρονομιάς. Αναρωτιόμαστε τι θα μείνει τελικά τόσο σε εμάς όσο και στην επόμενη γενιά…

Εκατοντάδες τα ναυάγια στον ελληνικό βυθό, εκατομμύρια στρέμματα οι καμένες δασικές εκτάσεις. Και αντί για προσπάθεια επανόρθωσης και επαναφοράς του φυσικού περιβάλλοντος στην προηγούμενη κατάστασή του, το μόνο που βλέπουμε είναι μεγάλες εταιρικές επενδύσεις. Επενδύσεις σε φαραωνικά φωτοβολταϊκά πάρκα και ανεμογεννήτριες στη θέση των καμένων δασικών εκτάσεων. Στρατηγικές επενδύσεις σε μεγάλες πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες, σε ελάχιστη απόσταση από τις πιο όμορφες παραλίες και τις θεωρητικά προστατευόμενες περιοχές της χώρας… Αντί για ενίσχυση του μηχανισμού προστασίας της φυσικής μας κληρονομιάς, επενδύουμε με τρόπο μη αντιστρεπτό για το φυσικό περιβάλλον, με τρόπο καταστροφικό προς ότι μας έκανε να ξεχωρίζουμε και να αποτελούμε σημαντικό τουριστικό πόλο έλξης στον πλανήτη μας. Δεν είναι οι υπηρεσίες υψηλού επιπέδου που μας έκαναν γνωστούς και σημαντικό τουριστικό προορισμό, αλλά τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά μας, η παράδοσή μας, τα ήθη και τα έθιμα κάθε τόπου και η φιλοξενία μας σε ένα γνήσιο και αυθεντικό φυσικό περιβάλλον.

Έτσι λοιπόν και στη Σαντορίνη του 2025, στην τουριστική βιτρίνα της χώρας μας, 18 χρόνια ακριβώς από την ημέρα βύθισης του κρουαζιεροπλοίου Sea Diamond (στις 5 Απριλίου 2007), στη μοναδική ηφαιστειακή Καλντέρα μας, η πολιτεία δείχνει να αδιαφορεί για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που εγκυμονεί η παραμονή του ναυαγίου μέσα στον βυθό. Παρά το νομικό πλαίσιο και τα άρθρα του Συντάγματος για την ανέλκυση των ναυαγίων, παρά τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν παρθεί μέχρι σήμερα, παρά τις πραγματογνωμοσύνες και τις συστάσεις των επιστημόνων για ανέλκυση του ναυαγίου, παρά τις πολυετείς διαμαρτυρίες των πολιτών και τις αγωγές του Δήμου Θήρας, η εκτελεστική εξουσία παραμένει σε αδράνεια. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα! Λες και οι αρμόδιοι που πρέπει να κινήσουν τις διαδικασίες να περιμένουν μέχρι να απογοητευτούμε, να κουραστούμε, να το ξεχάσουμε…

Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας αρνείται να κάνει έστω και την πρόσκληση ανέλκυσης προς την πλοιοκτήτρια εταιρεία και τον ασφαλιστικό της οργανισμό. Αρνείται δηλαδή να καλέσει και να υποχρεώσει τον πλοιοκτήτη και τον ασφαλιστικό του οργανισμό να πληρώσει για την ανέλκυση του ναυαγίου, όπως προστάζει ο νόμος 2881/2001 και το άρθρο 24 του Ελληνικού Συντάγματος. Το ίδιο προστάζει και η απόφαση 1820/2019 του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας έχει άμεση και αυτοτελή υποχρέωση να κινήσει τις διαδικασίες ανέλκυσης του Sea Diamond καθώς “…το βυθισμένο ναυάγιο αποτελεί αυτοτελώς πηγή ρύπανσης για το θαλάσσιο περιβάλλον λόγω της έκλυσης τοξικών και επικίνδυνων ουσιών και απειλείται μεγαλύτερη οικολογική υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος στο μέλλον λόγω της προϊούσας διάβρωσής του”.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος αρνείται να χαρακτηρίσει το ναυάγιο τοξικό απόβλητο, όπως στην πραγματικότητα είναι, και να ενεργοποιήσει έτσι τις διαδικασίες απομάκρυνσης και διαχείρισής του. Δεκαοκτώ χρόνια μέχρι σήμερα, όλοι αποφεύγουν να δώσουν την πρέπουσα λύση.

“Ο ρυπαίνων πληρώνει“. Αυτό έπραξαν οι αρχές στη γειτονική μας Ιταλία όταν το 2014 υποχρέωσαν την πλοιοκτήτρια του Costa Concordia να ανελκύσει, σε 14 μήνες, το ναυάγιο από το Giglio της Τοσκάνης με κόστος που έφτασε το 1,2 δισ. ευρώ. Οι δικαστικές διαδικασίες ακολούθησαν στη συνέχεια και απέδωσαν τις ευθύνες σε εκείνους που τις είχαν. Το φυσικό περιβάλλον δεν μπορεί να περιμένει.

Η πολιτική αδράνεια που μας χαρακτηρίζει δεν είναι για το καλό μας. Οι καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης είναι μεγάλες. Εδώ και 18 ολόκληρα χρόνια η δικαστική εξουσία προσπαθεί ακόμη να αποφασίσει αν πρέπει να ανελκυθεί το ναυάγιο του Sea Diamond και ποιος πρέπει να πληρώσει για αυτό. Η ποινική διαδικασία τελείωσε με την απόφαση 515/2016 του Αρείου Πάγου και κατέδειξε ως ενόχους και υπεύθυνους του ναυαγίου τον Πλοίαρχο του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου και τον Διευθυντή Επιχειρήσεων της οικονομικής συνδιαχειρίστριας εταιρείας της πλοιοκτήτριας. Η αστική διαδικασία για το αν θα ανελκυθεί το ναυάγιο και για το ποιος θα πληρώσει την ανέλκυση, ακόμη εκκρεμεί στο Αστικό Εφετείο Πειραιώς μετά και την πρόσφατη επανεκδίκαση της υποθέσεως στις 20/3/2025.

Διαφήμιση

Και με όλα αυτά φτάσαμε σε άλλη μία μαύρη επέτειο από το ναυάγιο του Sea Diamond! 

Μία μαύρη σελίδα για την Ελληνική ναυτιλία. Μία εικόνα ντροπής για όσους έπρεπε να συνδράμουν στην αποφυγή της βύθισης του πλοίου στη μοναδική περιοχή Natura 2000 της καλντέρας της Σαντορίνης και της Νέας Καμένης. Μία ημέρα πένθους για τον αδικοχαμένο δύτη που προσπάθησε με εντολή εισαγγελέα να διερευνήσει το ναυάγιο, και τους 2 Γάλλους αγνοούμενους επιβάτες. Μία ημέρα θλίψης, θυμού και απογοήτευσης για τον τρόπο που οι αρμόδιοι διαχειρίζονται και εφαρμόζουν την ελληνική νομοθεσία όταν η οικονομική ζημία κάποιου είναι σημαντική…

Για όλους εμάς όμως το πιο σημαντικό είναι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζούμε και μεγαλώνουμε εμείς και τα παιδιά μας. Είμαστε κομμάτι της φύσης και οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε. Διεκδικούμε την άμεση ανέλκυση του ναυαγίου του K/Z Sea Diamond, την εξάλειψη κάθε περιβαλλοντικού κινδύνου για το θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον της περιοχής του ναυαγίου και την αποκατάσταση κάθε περιβαλλοντικής ζημίας που προκλήθηκε από το ναυάγιο και την παραμονή του στο βυθό. Δηλώνουμε τη συνέχιση του αγώνα μας μέχρι την τελική δικαίωση όλων μας, όπως αρμόζει σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία”.