Από τον καρδιολόγο κ. Βασίλη Νομικό
Σε συνέχεια προηγούμενου άρθρου, επανερχόμαστε σήμερα με νέους μύθους γύρω από το θέμα της υπέρτασης.
Μύθος: Στον υπερτασικό που καπνίζει, η ρύθμιση της πίεσης φτάνει για τον προφυλάξει από νοσήματα καρδιάς και αγγείων.
Αλήθεια: Αν και η συχνότητα εμφάνισης της υπέρτασης μεταξύ των καπνιστών είναι ίδια με την συχνότητά της μεταξύ μη καπνιστών, η ρύθμισή της δεν διορθώνει τον κίνδυνο από το κάπνισμα και η προστασία της ρύθμισης της πίεσης με φάρμακα είναι μειωμένη. Το κάπνισμα πολλών μάλιστα τσιγάρων δημιουργεί και δυσκολίες στην ορθή ρύθμισή της, γιατί για αρκετά λεπτα μετά το κάπνισμα η πίεση είναι αυξημένη. Το κάπνισμα είναι ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου και οι φθορές που προκαλεί είναι ανεξάρτητες από τους υπόλοιπους παράγοντες φθοράς.
Μύθος: Η αύξηση της πίεσης μπορεί να προκαλέσει ρινορραγία (άνοιγμα της μύτης). Είναι μάλιστα μηχανισμός προστασίας γιατί φεύγει το περισσευούμενο αίμα. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα και επειγόντως η αυξημένη πίεση.
Αλήθεια: Σχεδόν ποτέ η ρινορραγία δεν προέρχεται από αρτηρία αλλά από φλέβα, γι’αυτό και η ροή του αίματος είναι αργή και όχι με έντονους πίδακες με τον ρυθμό που κτυπάει η καρδιά. Η αρτηριακή πίεση όμως είναι στο αρτηριακό δίκτυο και όχι στο φλεβικό! Η ρινορραγία λοιπόν οφείλεται σε τοπικά αίτια μέσα στην μύτη και όχι σε αυξημένη πίεση. Η υψηλή πίεση που μπορεί να βρούμε σε κάποιον με ρινορραγία οφείλεται στην ανησυχία που του προκάλεσε η θέα του αίματος και είναι αποτέλεσμα της αιμορραγίας και όχι αίτιό της. Ένας υπερτασικός λοιπόν που ανοίγει η μύτη του, ανεβάζει μετά την πίεσή του, λόγω του εκνευρισμού που του προκαλεί η αιμοραγία αυτή και δεν είναι αιτία της αιμορραγίας.
Μύθος: Σε ελαφριές περιπτώσεις υπερτάσεως αρκεί η χορήγηση κάποιου αντιυπερτασικού φαρμάκου (συνήθως διουρητικού) δύο τρεις φορές την εβδομάδα και η πίεση είναι σωστα ρυθμισμένη.
Αλήθεια: Ένα άτομο ή είναι υπερτασικό και χρειάζεται καθημερινή αγωγή ή δεν είναι. Κανένα φάρμακο για την υπέρταση δεν έχει επίδραση πάνω από 24 ώρες και όσοι “ρυθμίζονται” με 2-3 χάπια την εβδομάδα, συνήθως δεν είναι υπερτασικοί και δεν χρειάζονται καθόλου φάρμακα.
Μύθος: Όταν διαπιστώσουμε με κάποιες μετρήσεις αυξημένη αρτηριακή πίεση πρέπει να παίρνουμε αγωγή το ταχύτερο δυνατόν, για να προλάβουμε τους κινδύνους που συνεπάγεται η αύξησή της.
Αλήθεια: Η πρόκληση της βλάβης από την υπέρταση είναι μια μακροχρόνια διαδικασία. Όχι σπάνια, άτομα με τιμές διαστολικής πίεσης 90-95 mmHg ή τιμές συστολικής πίεσης 140-150 mmHg, παρουσιάζουν υποχώρηση των τιμών της αρτηριακής πίεσης σε κανονικά επίπεδα χωρίς φαρμακευτική θεραπεία γιατί οφειλόταν σε τυχαία και παροδικά αίτια που υποχώρησαν. Για τον λόγο αυτό δεν υπάρχει λόγος να σπεύδει κανείς να χορηγήσει αντιυπερτασικά φάρμακα πριν βεβαιωθεί ότι η αύξηση είναι μόνιμη και όχι παροδική. Ο έλεγχος αυτός μπορεί να γίνει με την αξιόπιστη μέτρηση της πιέσεως στο σπίτι, τις ώρες που ο γιατρός σας σας υποδείξει, για μερικές εβδομάδες ή ακόμα καλύτερα με την τοποθέτηση ειδικού πιεσομέτρου υψηλής ακρίβειας, για ένα 24 ωρο, το οποίο θα παιρνει την πίεσή σας κάθε 10-20 λεπτά και από το “διάβασμα” των αποτελεσμάτων (μέσων ορων ημέρας και νύκτας αλλά και των μεμονωμένων τιμών) ο ειδικευμένος ιατρός θα μπορεί να εκτιμησει αν κάποιος είναι υπερτασικός ή όχι. Έτσι αποφευγεται το φαινόμενο, να παίρνουν αντιυπερτασικά ανθρωποι που δεν τα χρειάζονται και να μένουν χωρίς αγωγή οι πραγματικοί υπερτασικοί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
[adrotate banner=”24″]
