Θέματα υγείας: Οι πιο διαδεδομένοι μύθοι γύρω από την υπέρταση (α’ μέρος)

Από τον καρδιολόγο κ. Βασίλη Νομικό

Πολύ συχνά μεταξύ των υπερτασικών αλλά και σε όλο τον πληθυσμό, κυκλοφορούν κάποιες απόψεις για την υπέρταση, που πολύ απέχουν από την πραγματικότητα και συχνά οδηγούν σε λανθασμένες αντιδράσεις και τελικά σε λανθασμένη αντιμετώπισή της. Με βάση ένα κείμενο οδηγιών που είχε πριν χρόνια κυκλοφορήσει το τμήμα Υπέρτασης του Νοσοκομείου Σωτηρία, σας παρουσιάζω από σήμερα, τους βασικότερους από αυτούς τους μύθους. Ξεκινάω με τους δύο πρώτους μύθους.

Μύθος: Όταν η πίεση ανεβαίνει ξαφνικά, υπάρχει κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου, γιατί θα σπάσουν τα αγγεία στον εγκέφαλο. Άρα όταν έχω πίεση πχ 21mmHg για την συστολική θα πρέπει επειγόντως να την αντιμετωπίσουμε (πχ με υπογλώσσια δισκία) γιατί θα πάθουμε εγκεφαλικό.

Αλήθεια: Ο κίνδυνος της εγκεφαλικής αιμορραγίας επειδή το αγγείο θα σπάσει από την άνοδο αυτή, είναι πολύ μικρός και υπάρχει μόνο, στην όχι και τόσο συχνή περίπτωση της ύπαρξης ανευρύσματος ή κατασκευαστικής ατέλειας στα αγγεία του εγκεφάλου. Τα πιο πολλά εγκεφαλικά επεισόδια δεν προκαλούνται από αιμορραγία αλλά από απόφραξη του αγγείου (όπως δηλαδή γίνεται το έμφραγμα στην καρδιά). Η υπέρταση είναι υπεύθυνη γι’ αυτό, λόγω της μακροχρόνιας φθοράς που προκαλεί στα αγγεία και που οδηγεί σε σταδιακή στένωση, και κάποτε σε απόφραξή τους, ή μέσω σχηματισμού στενώσεων στις καρωτίδες και όχι από την παροδική και αιφνίδια άνοδό της.

Πολλές φορές ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου είναι πολύ μεγαλύτερος όταν ελαττώνεται απότομα η πίεση σε έναν υπερτασικό, παρά όταν αυξάνεται απότομα. Η υψηλή πίεση που μπορεί να βρεθεί σε κάποιον την ώρα του εγκεφαλικού, οφείλεται συνήθως στην μεγάλη ένταση που του προκαλεί η εμφάνιση των συμπτωμάτων του εγκεφαλικού, στην οποία απαντά σαν οργανισμός υπερτασικού, με άνοδο πιέσεως. Μην χρησιμοποιείτε εύκολα, και χωρίς σύσταση από καλά εκπαιδευμένο ιατρό, τα υπογλώσσια δισκία για μείωση της πίεσής σας. Αυτό ήταν μια παλιά πρακτική.

Μύθος: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από την αύξηση της διαστολικής πίεσης (της “μικρής” ή “της καρδιάς” όπως συχνά λέμε) και όχι τόσο από την αύξηση της συστολικής πίεσης 9 ή αυτής που ονομάζουμε “μεγάλη πίεση”..

Αλήθεια: Η αύξηση της διαστολικής πίεσης μακροχρόνια πάντα και ποτέ για μικρές χρονικές περιόδους, είναι υπεύθυνη για την φθορά των στεφανιαίων αρτηριών και μόνο. Οι βλάβες στο μέγεθος της καρδιάς και σε όλα τα άλλα αγγεία του σώματος (εγκέφαλος, νεφρά, καρωτίδες κλπ) οφείλονται στην αύξηση της συστολικής πίεσης, πάλι για περίοδο αρκετών συνήθως ετών. Άρα είναι θα μπορούσε κάποιος να πει πως είναι σημαντικότερη η παθολογική τιμή της “μεγάλης”, γιατί βλάπτει πολύ περισσότερα όργανα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
[adrotate banner=”24″]