Σαντορίνη: Όταν ο τοίχος γίνεται καμβάς

Άλλοι το βλέπουν ως ενδιαφέρουσα εικαστική παρέμβαση, άλλοι ως βανδαλισμό. Οι άδειοι τοίχοι πάντως φαίνεται πως εμπνέουν τους καλλιτέχνες γκράφιτι ανά τον κόσμο και εκεί αποτυπώνουν τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους. Είναι μια ιδιότυπη μορφή τέχνης που συνδέεται με τη χιπ χοπ κουλτούρα και που δημιουργεί έργα με το ρίσκο της σύντομης διάρκειας ζωής, αφού το ρολό του ελαιοχρωματιστή καραδοκεί για να επαναφέρει τον τοίχο στην προηγούμενη κατάσταση.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί τον τελευταίο καιρό στη Σαντορίνη η παρουσία πολλών γκράφιτι ίδιας τεχνοτροπίας σε τοίχους του νησιού (βλ. ενδεικτικές φωτογραφίες πάνω και κάτω). Άλλη μια ένδειξη της αστικοποίησης που συντελείται στο νησί τα τελευταία χρόνια, αλλοιώνοντας τον παραδοσιακό χαρακτήρα του.

Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, μερικά από τα διάφορα είδη γκράφιτι είναι τα παρακάτω:

• Σε εξωτερικούς τοίχους (συνήθως σε τοίχους στους δρόμους, σε τοίχους κτηρίων και κάτω από γέφυρες/τούνελ). Όταν γίνονται σε ένα προσωπικό χώρο που το βλέπουν ελάχιστοι, δεν θεωρείται γκράφιτι.
• Συνθήματα
• Ζωγραφική (φαινόμενο προερχόμενο από την Αμερική – ΗΠΑ)
• Διαμαρτυρία (για παράδειγμα στην Βόρεια Ιρλανδία, με τα murals που απαθανατίζουν νεκρούς και θέματα από τις συγκρούσεις με τους Βρετανούς)
• Σε εσωτερικούς τοίχους και επιφάνειες (συνήθως μικρού μεγέθους), π.χ. τουαλέτες, σκοπιές, θρανία
• Αυτοσχέδια ποιήματα