Παιδικά καθίσματα αυτοκινήτων – εκ των ων ουκ άνευ

Παιδιά στο πίσω κάθισμα αυτοκινήτου να κυκλοφορούν ελεύθερα ή γονείς να κρατάνε το μωρό αγκαλιά. Οι περισσότεροι έχουμε γίνει μάρτυρες των παραπάνω εικόνων. Ίσως τα τελευταία χρόνια να τις βλέπουμε πιο αραιά (ευτυχώς), σίγουρα όμως δυστυχώς δεν έχουν εκλείψει.

Σύμφωνα με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας “Για τη μεταφορά παιδιών ηλικίας μικρότερης των 12 ετών με αυτοκίνητο, είναι υποχρεωτική η χρήση ειδικών μέσων συγκράτησης και προστασίας όπως καθισμάτων, ζωνών ασφαλείας κλπ”. Παρά τις οδηγίες του ΚΟΚ, ερευνα από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο έδειξε πως το ποσοστό χρήσης παιδικού καθίσματος στην Ελλάδα είναι περίπου 57%, όταν ο αντίστοιχος δείκτης στη Γερμανία είναι 85% και στη Σουηδία 95%.

Στην αγορά υπάρχουν πολλές επιλογές για κάθισμα αυτοκινήτου, ανά κατηγορία, ανάλογα με την ηλικία και το βάρος του παιδιού. Η χρήση του ανάλογου τύπου καθίσματος είναι απαραίτητη από τη στιγμή που το μωρό θα βγει από το μαιευτήριο μέχρι να φτάσει τα 12 έτη και το 1,35 μέτρο σε ύψος ή τα 36 κιλά σε βάρος, ώστε να μπορεί να τον προστατέψει αποτελεσματικά η συμβατική ζώνη αυτοκινήτου χωρίς πρόσθετα εξαρτήματα.

Οι βασικές κατηγορίες είναι τρεις:

• Κατηγορία 0/0+: Από 0 έως 13 κιλά (από νεογέννητο έως περίπου 12 μηνών). Είναι κάθισμα που υποχρεωτικά τοποθετείται ανάποδα, κοιτάει προς τα πίσω)
• Κατηγορία 1: Από 9 έως 18 κιλά (από περίπου 9 μηνών έως περίπου 4 ετών). Επιλογή ανάμεσα σε καθίσματα που κοιτούν μπροστά ή σε καθίσματα που κοιτούν προς τα πίσω, για ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια.
• Κατηγορία 2-3: Από 15 έως 36 κιλά (από περίπου 3,5 έως περίπου 12 ετών)

Υπάρχουν επίσης καθίσματα που καλύπτουν δύο κατηγορίες (π.χ. για 0-18 ή 9-36 κιλά). Συνήθως όμως αποτελούν λύσεις που κάνουν συμβιβασμό στην ασφάλεια, για να καλύψουν μεγάλο ηλικιακό εύρος στην ανάπτυξη του παιδιού. Πώς γίνεται το ίδιο κάθισμα να προστατεύει το ίδιο αποτελεσματικά ένα παιδί 9 κιλών (περίπου ενός έτους) με ένα παιδί 36 κιλών (περίπου 12 ετών); Η γενική σύσταση πάντως είναι να εξαντλούν οι γονείς τα όρια του κάθε παιδικού καθίσματος πριν γίνει μετάβαση σε ένα της επόμενης κατηγορίας.

Η τοποθέτηση του καθίσματος μπορεί να γίνεται είτε με τις ζώνες ασφαλείας του αυτοκινήτου, είτε μέσω του συστήματος ISOfix αν διατίθεται από το αυτοκίνητο και το κάθισμα (μεταλλικά σημεία υποδοχής του καθίσματος που βρίσκονται στη σχισμή ανάμεσα στην πλάτη και το κάθισμα, συνήθως στις δύο πίσω θέσεις του αυτοκινήτου, όπου κουμπώνουν οι ειδικοί βραχίονες του καθίσματος). Εφόσον το κάθισμα τοποθετηθεί σωστά και οι δύο τρόποι είναι ασφαλείς. Με το ISOfix πάντως είναι πολύ δύσκολο να τοποθετήσεις λάθος το κάθισμα, κάτι που δεν ισχύει με τις ζώνες ασφαλείας.

Θεωρητικά η ασφαλέστερη θέση για το κάθισμα είναι στη μέση του πίσω μέρους του αυτοκινήτου. Επειδή όμως δεν έχουν όλα τα αυτοκίνητα ζώνες ασφαλείας 3 σημείων ή σύστημα ISOfix στο κεντρικό κάθισμα για να προσαρμοστεί το παιδικό κάθισμα, προτιμώνται οι άλλες δύο θέσεις. Αν ωστόσο σε ειδικές συνθήκες (μαμά μόνη με μωρό) υπάρχει ανάγκη να τοποθετηθεί στη θέση του συνοδηγού πρέπει οπωσδήποτε να απενεργοποιείται ο αερόσακος.

Πολλές φορές τα παιδιά δε συνεργάζονται όταν πρέπει να κάτσουν στο κάθισμά τους και κλαίνε. Είναι πολύ βασικό να μάθουν από μικρή ηλικία ότι σε αυτό το θέμα δεν υπάρχει εναλλακτική. Η υποδειγματική και πειθαρχημένη συμπεριφορά των ίδιων των γονέων στο αυτοκίνητο αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά.

Το βάρος ενός παιδιού 15 κιλά, σε μία σύγκρουση με 50 χλμ/ώρα μετατρέπεται σε 600 κιλά! Τι πιθανότητες έχετε να το συγκρατήσετε εκείνη την ώρα αν το κρατάτε στην αγκαλιά σας για να το “προστατεύετε”; Το πιο πιθανό είναι να το μετατρέψετε στον προσωπικό σας αερόσακο.

Την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε να το έχετε αγκαλιά “αφού κλαίει” ή γιατί “εδώ δίπλα θα πάμε, δε θα τρέχουμε”, ξανασκεφτείτε το…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
[adrotate banner=”24″]