Πολύ γρήγορα τέλειωσε ο φετινός τρύγος στη Σαντορίνη, ως φυσική συνέπεια των λιγοστών σταφυλιών που τρυγήθηκαν. Για μείωση περισσότερο από 30% σε σχέση με την ήδη χαμηλή παραγωγή της περσινής χρονιάς μιλούν οι οινοπαραγωγοί.
Οι αμπελουργοί εξασφάλισαν και φέτος υψηλή τιμή ανά κιλό και σε ορισμένες περιπτώσεις υψηλότερη από πέρυσι, καθώς η ανάγκη για σταφύλι οδήγησε για μια ακόμα φορά σε πλειοδοσίες.
Μετά την παρατεταμένη ανομβρία που επικράτησε στο νησί, τα αμπέλια είναι αδύναμα και δεν αναμένεται να υπάρχει ικανή ποσότητα σταφυλιών ούτε στον επόμενο τρύγο. Αν τους επόμενους δύο χειμώνες βρέξει ικανοποιητικά, μπορούμε να αισιοδοξούμε για έναν ικανοποιητικό τρύγο το 2026.
Ήδη από 2017, το θέμα των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στον αμπελώνα της Σαντορίνης είχε τεθεί και είχε συζητηθεί διεξοδικά στο 4ο Συμπόσιο ΑΜΠΕΛΟΣ με θέμα “Μεσογειακός Αμπελώνας και Κλιματική Αλλαγή” που πραγματοποιήθηκε στη Σαντορίνη (12-14 Μαΐου 2017), στο πλαίσιο της σειράς των αγροτικών συνεδρίων που διοργάνωνε από το 2002 η Ηλιότοπος Συνέδρια με συνδιοργανωτή την Ένωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων. Τότε οι επιπτώσεις φαίνονταν πολύ μακρινές. Να που όμως ήδη είναι εδώ!
Αμπελουργοί και οινοποιοί μιλούν για την ανάγκη για νερό, ώστε να μπορέσει να επιζήσει ο αμπελώνας. Το νερό όμως για την άρδευση του αμπελώνα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται να μελετηθεί το ποιο νερό, πώς θα διοχετευθεί στα αμπέλια και μια σειρά άλλα σχετικά ζητήματα. Το νερό των βιολογικών, μετά από τριτοβάθμια επεξεργασία, είναι μία λύση που συζητείται αλλά χρειάζονται τουλάχιστον δύο χρόνια για να είναι διαθέσιμο.
Το γεγονός είναι ότι η αύξηση της τιμής του σταφυλιού, που δυστυχώς δε συνοδεύτηκε από αναδιάρθρωση του αμπελώνα, νέες φυτεύσεις κλπ, έχει οδηγήσει την τιμή του τελικού προϊόντος σε πολύ υψηλά επίπεδα με ό,τι αυτό σημαίνει για την τοποθέτησή του στις διεθνείς αγορές, στην Ελλάδα αλλά και στην ίδια τη Σαντορίνη, όπου κρασιά από άλλες περιοχές εισέρχονται μαζικά.
Και όπως σημείωσε ο οινολόγος Νίκος Βαρβαρήγος μήπως η ευχή στη Σαντορίνη πρέπει να αλλάξει και αντί για “Καλά Κρασιά” να λέμε “Πολλά Κρασιά”;
