Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης βρίσκονται 18 νεφροπαθείς της Σαντορίνης που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, καθώς στην ιδιωτική νεφρολογική κλινική όπου εξυπηρετούνται γίνεται έξωση από το κτήριο που στεγάζεται. Μετά από κινητοποίηση ασθενών, συγγενών και φορέων, δόθηκε μια μικρή παράταση 10 ημερών, μέχρι τις 9/12/19, μέσα στις οποίες πρέπει να βρεθεί λύση.
Στο Γενικό Νοσοκομείο Θήρας υπάρχει εδώ και πολύ καιρό μια μικρή μονάδα αιμοκάθαρσης τεσσάρων θέσεων, η οποία δε λειτούργησε ποτέ, καθώς οι κατά καιρούς διαγωνισμοί για πρόσληψη νεφρολόγου απέβησαν άγονοι. Από τις αρχές Ιουνίου πάντως το νοσοκομείο έχει ξεκινήσει εξωτερική συνεργασία με ιδιώτη νεφρολόγο που συνεργάζεται και με την ιδιωτική νεφρολογική κλινική, ο οποίος όμως το τελευταίο διάστημα δε βρίσκεται στη Σαντορίνη.
Για να μπορέσει να εξυπηρετήσει και τους 18 ασθενείς αυτή τη στιγμή η συγκεκριμένη μονάδα με αυτή τη δυναμικότητα, θα πρέπει να λειτουργήσει σε δύο τουλάχιστον βάρδιες. Το ζητούμενο για τον Σύλλογο Νεφροπαθών και Φίλων Νεφροπαθών Θήρας “Ο Άγιος Παντελεήμων” είναι η παρέμβαση του Υπουργείου Υγείας ώστε να αποσπαστεί άμεσα τουλάχιστον ένας νεφρολόγος και να ξεκινήσει η λειτουργία της μονάδας.
Με αφορμή όσα γίνονται τις τελευταίες μέρες, ο γνωστός φαρμακοποιός της Σαντορίνης κος Δημήτρης Ζαχαρόπουλος εξέφρασε τις σκέψεις του περί νεφροπαθών και περί αιμοκαθάρσεων:
“Το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα έχει περάσει σαν νοοτροπία στην κοινωνία και στους νεφροπαθείς ότι η μόνη τους λύση είναι η αιμοκάθαρση. Η αιμοκάθαρση αποτελεί φυσικά μια ενδιάμεση λύση. Η τελική λύση δεν είναι άλλη από την μεταμόσχευση νεφρού. Φυσικά δεν είναι όλες οι περιπτώσεις αιμοκαθαρομένων ικανές για μεταμόσχευση, όμως οι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς μπορούν να μπουν στην διαδικασία. Δυστυχώς απουσιάζει αυτός ο μηχανισμός που θα προωθήσει συστηματικά την ιδέα της μεταμόσχευσης, που θα εξηγήσει και θα κατευθύνει τους ασθενείς προς την τελική λύση.
Στην Ισπανία ο μέσος χρόνος αναμονής για εύρεση μοσχεύματος είναι 6 μήνες. Στη Γαλλία είναι 12 μήνες. Στην Ελλάδα η αναμονή φτάνει κατά μέσο όρο τα 7-10 χρόνια! Αφενός γιατί η ιδέα της δωρεάς οργάνων δεν είναι διαδεδομένη, αφετέρου γιατί πάσχουμε σε υποδομές και σε έμψυχο δυναμικό. Ενδεικτικά, στη Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού του “Λαϊκού” στην Αθήνα, που είναι η μεγαλύτερη στη χώρα και όπου γίνεται το 80% των μεταμοσχεύσεων νεφρού, υπάρχουν μόνο τρεις χειρουργοί.
Στην Ελλάδα, οι αιμοκαθαρόμενοι σε ιδιωτικά νεφρολογικά κέντρα φτάνουν τους 12.000. Το κόστος της αιμοκάθαρσης καλύπτεται πλήρως από τον ΕΟΠΥΥ. Το 2018 στη χώρα μας έγινε μεταμόσχευση σε περίπου 100 νεφροπαθείς, ενώ άλλοι 170 Έλληνες μεταμοσχεύτηκαν στη Γαλλία, όπου λειτουργούν πολλά και σύγχρονα μεταμοσχευτικά κέντρα, κάτι το οποίο επίσης καλύπτεται από τον ΕΟΠΥΥ.
Στη Σαντορίνη, όπου είναι η έννοια του εθελοντισμού είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και γίνεται πράξη μέσω της αιμοδοσίας, θα ήταν ευκαιρία να προωθηθεί ευρύτερα και η δωρεά οργάνων. Και σε ευρύτερο επίπεδο βέβαια, το ζητούμενο είναι να προωθηθεί η ιδέα της μεταμόσχευσης -όπως γίνεται στις χώρες του δυτικού κόσμου- μέσα από ενημέρωση στα νοσοκομεία και σε κοινωνικούς φορείς.
Σχετικά με την έκτακτη και δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι νεφροπαθείς της Σαντορίνης, με την επικείμενη έξωση της μονάδας, ενδεχόμενα θα μπορούσε ο Δήμος ή το κράτος να σκεφτεί την παροχή βοήθειας προς τη λειτουργία του ιδιωτικού κέντρου και να βρεθεί νομική φόρμουλα ώστε να μπορέσει -έστω και προσωρινά- να συνεχίσει τη λειτουργία της η μονάδα και να εξυπηρετεί τους ασθενείς, μέχρι να βρεθεί μια οριστική λύση.”
[adning id="140783"]
