Μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στον τρόπο εργασίας απαιτούν οι εργαζόμενοι, με βάση τις νέες συνθήκες που ανέδειξε η πανδημία, ενώ προκρίνεται ως ιδανική λύση ένα “υβριδικό” μοντέλο εργασίας στο γραφείο και τηλεργασίας.
Αυτό προκύπτει, μεταξύ άλλων, από την έρευνα του ομίλου Adecco, με τίτλο “Resetting Normal: Defining the New Era of Work” (Επαναπροσδιορίζοντας την κανονικότητα: Ορίζοντας τη νέα εποχή της εργασίας), η οποία διεξήχθη, τον Μάιο του 2020, σε δείγμα 8.000 ατόμων, ηλικίας 18-60 ετών, από οκτώ χώρες: Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιαπωνία και Αυστραλία. Η μελέτη εξέταζε τον βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο αντίκτυπο της πανδημίας στον κόσμο της εργασίας. Οι ερωτήσεις αφορούσαν στο πώς η πανδημία άλλαξε τον τρόπο εργασίας των ανθρώπων και τις απόψεις τους σχετικά με το τι επιθυμούν για το μέλλον.
Η έρευνα αποκαλύπτει ότι ο εργασιακός κόσμος είναι έτοιμος για ένα νέο “υβριδικό” μοντέλο, με τα τρία τέταρτα (74%) των εργαζομένων που ερωτήθηκαν να αναφέρουν ότι ένας συνδυασμός εργασίας στο γραφείο και τηλεργασίας αποτελεί το ιδανικό μοντέλο για το μέλλον. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι 51% των εργαζομένων θέλει να εργάζεται στο γραφείο, ενώ το 49% προτιμά την τηλεργασία. Τα ευρήματα αυτά υπερβαίνουν γεωγραφικές περιοχές, γενιές και οικογενειακή κατάσταση. Ταυτόχρονα, σχεδόν οκτώ στα δέκα (77%) ανώτατα στελέχη των εταιρειών συμφωνούν ότι οι επιχειρήσεις θα επωφεληθούν από την αυξημένη προσαρμοστικότητα στον χώρο της εργασίας.
Πάνω από τα δύο τρίτα (69%) των εργαζομένων τάσσονται υπέρ της αξιολόγησης της εργασίας τους με βάση το αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, η επίτευξη των στόχων και όχι οι ώρες εργασίας θα πρέπει να είναι ο βασικός παράγοντας αξιολόγησης.
Όπως επισημαίνεται στην έρευνα, η πανδημία έχει δημιουργήσει την ανάγκη ανάδειξης νέων ηγετικών ικανοτήτων και επαναπροσδιορισμού των χαρακτηριστικών του σύγχρονου ηγέτη. Η συναισθηματική νοημοσύνη έχει αναδειχθεί ως το καθοριστικό γνώρισμα του σημερινού πετυχημένου διευθυντικού στελέχους, όμως, φαίνεται πως υπάρχει έλλειμμα όσον αφορά στις κοινωνικές δεξιότητες (soft skills). Πάνω από το ένα τέταρτο (28%) των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η ψυχική υγεία τους είχε επιδεινωθεί, λόγω της πανδημίας, ενώ 9 στους 10 θεωρούν ότι οι προϊστάμενοι δεν έδειξαν να έχουν την ικανότητα να υποστηρίξουν τη συναισθηματική υγεία των εργαζομένων τους.
Τα ευρήματα δείχνουν, επίσης, αυξημένη διάθεση και ανάγκη αναβάθμισης δεξιοτήτων, παγκοσμίως. Συγκεκριμένα, 6 στους 10 υποστηρίζουν ότι οι ψηφιακές τους δεξιότητες βελτιώθηκαν κατά τη διάρκεια του lockdown, ενώ δύο τρίτα (69%) των συμμετεχόντων επιθυμούν περαιτέρω ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων τους. Κάποιες από τις δεξιότητες που οι συμμετέχοντες ξεχώρισαν ανάμεσα σε εκείνες που χρήζουν ανάπτυξης είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού εξ αποστάσεως (65%), η ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων (soft skills) (63%) και η δημιουργική σκέψη (55%).
Παράλληλα, τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της διατήρησης της εμπιστοσύνης που κέρδισε ο επιχειρηματικός κόσμος. Οι εταιρείες κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης αυτής και, ως εκ τούτου, η εμπιστοσύνη των εργαζομένων προς αυτές αυξήθηκε, μιας και το 88% των συμμετεχόντων δηλώνει ότι ο εργοδότης τους ανταποκρίθηκε στις ανάγκες που προέκυψαν την περίοδο της πανδημίας. Η αυξημένη εμπιστοσύνη, όμως, συνεπάγεται και αυξημένες απαιτήσεις. Το μέλλον της εργασίας εξαρτάται από τη συλλογική προσπάθεια και αίσθηση ευθύνης. Το 80% των εργαζομένων πιστεύει ότι ο εργοδότης του είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση ενός καλύτερου εργασιακού κόσμου, 73% δηλώνει ότι η πολιτεία έχει την ευθύνη αυτή, 72% συμφωνεί ότι αποτελεί και ατομική ευθύνη και το 63% πιστεύει ότι οι συνδικαλιστικές ενώσεις μπορούν να επηρεάσουν το μέλλον της εργασίας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
