Καθώς τα αυτοματοποιημένα χαρακτηριστικά γίνονται πιο στάνταρ στα σημερινά αυτοκίνητα, το cruise control μπορεί να μην φαίνεται σαν η πιο πρόσφατη εξέλιξη. Ωστόσο, η εισαγωγή του σηματοδότησε μια κομβική στιγμή στην εξέλιξη προς την αυτόνομη οδήγηση. Το cruise control έχει σχεδιαστεί για να βελτιώνει την ασφάλεια και την άνεση των επιβατών, αυξάνοντας παράλληλα την απόδοση καυσίμου. Αποδεικνύεται ιδιαίτερα ωφέλιμο σε εκτεταμένες διαδρομές στον αυτοκινητόδρομο ή σε λιγότερο συμφορημένους δρόμους, καθώς ελαχιστοποιεί την κόπωση του οδηγού και βοηθά στη διατήρηση σταθερής ταχύτητας εντός των νόμιμων ορίων.
Το cruise control είναι ένα σύστημα στο αυτοκίνητο που επιτρέπει στον οδηγό να ρυθμίσει μια σταθερή ταχύτητα. Για να ενεργοποιήσει το cruise control, ο οδηγός χρησιμοποιεί συνήθως ένα κουμπί ή μοχλό – που βρίσκεται συχνά στο τιμόνι. Μόλις ρυθμιστεί, το σύστημα αναλαμβάνει τον έλεγχο του γκαζιού, διατηρώντας την επιλεγμένη ταχύτητα. Αυτή η λειτουργία βοηθά στη μείωση της κόπωσης του οδηγού, επιτρέποντας στον οδηγό να χαλαρώσει το πόδι του από το πεντάλ γκαζιού. Μια ενδεικτική λυχνία συνήθως δείχνει ότι έχει ενεργοποιηθεί το cruise control. Η απενεργοποίηση του συστήματος είναι απλή – είτε πατώντας το πεντάλ του φρένου είτε πατώντας το κουμπί ενεργοποίησης. Με αυτόν τον τρόπο επιστρέφει τον πλήρη έλεγχο της ταχύτητας στον οδηγό.
Ενώ ο έλεγχος ταχύτητας χρονολογείται στις αρχές του 20ου αιώνα, το σύγχρονο cruise control εφευρέθηκε από τον Αμερικανό μηχανικό και επενδυτή Ralph Teetor το 1948. Το ταξίδι του προς τη δημιουργία cruise control ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν επιβλήθηκαν εθνικά όρια ταχύτητας για εξοικονόμηση καυσίμων. Η ιδέα του ήρθε ενώ επέβαινε σε ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε ο δικηγόρος του, ο οποίος είχε τη συνήθεια να αυξομειώνει την ταχύτητα ενώ μιλούσε.
Αντλώντας από την τεχνογνωσία του στο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, ο Teetor επινόησε μια λύση σε αυτήν την ακανόνιστη οδηγική συμπεριφορά. Η εφεύρεσή του όχι μόνο βελτίωσε την οδηγική άνεση αλλά και βελτίωσε την απόδοση καυσίμου και την ασφάλεια.
Το 1950, ο Teetor απέκτησε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας θέτοντας τις βάσεις για τα συστήματα ελέγχου ταχύτητας που χρησιμοποιούμε σήμερα. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, το cruise control είχε γίνει βασικό στοιχείο στα οχήματα διαφόρων κατασκευαστών.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι εξελίξεις στην τεχνολογία αυτοκινήτων, ειδικά στο LiDAR, το ραντάρ, το σόναρ και τις κάμερες, βελτίωσαν σημαντικά την ασφάλεια των οχημάτων και τις δυνατότητες πλοήγησης. Αυτές οι τεχνολογίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των σύγχρονων οχημάτων, ειδικά με την έλευση των συστημάτων αυτόνομης οδήγησης.
Η συνέργεια μεταξύ των τεχνολογιών LiDAR, ραντάρ και κάμερας εξασφαλίζει ολοκληρωμένη περιβαλλοντική παρακολούθηση, ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια και την αποτελεσματική λειτουργία των μελλοντικών αυτόνομων συστημάτων. Η τεχνολογία LiDAR χρησιμοποιεί φως λέιζερ για τη δημιουργία τρισδιάστατων χαρτών του περιβάλλοντος υψηλής ανάλυσης – απαραίτητες για λειτουργίες όπως η ανίχνευση εμποδίων, η αναγνώριση οδικών πινακίδων και η αποφυγή σύγκρουσης. Αυτό συμπληρώνεται από σύγχρονα συστήματα ραντάρ με εκτεταμένη εμβέλεια και βελτιωμένη ανάλυση. Οι κάμερες στα αυτοκίνητα παρέχουν ουσιαστικά οπτικά δεδομένα που υποστηρίζουν πολλές λειτουργίες, όπως διατήρηση λωρίδας κυκλοφορίας, αναγνώριση σημάτων κυκλοφορίας και παρακολούθηση οδηγού.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
