Από τον κ. Βασίλη Νομικό*
Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας που βρίσκεται στον λαιμό μας, μπροστά απο την τραχεία και ρυθμίζει πολλές από τις λειτουργίες του σώματός μας. Αυτό το πετυχαίνει παράγοντας δύο ορμόνες, την Τ3 και την Τ4. Η ποσότητά τους ρυθμίζεται από έναν άλλο αδένα, που βρίσκεται στο κεφάλι μας, την υπόφυση, η οποία παράγει μεταξύ αλλων την TSH που κάνει τον θυρεοειδή μας να παράγει τις ποσότητες ορμονών που χρειαζόμαστε.
Ο θυρεοειδής μας μπορεί να υπερλειτουργεί, οπότε έχουμε υπερθυρεοειδισμό ή να υπολειτουργεί οπότε έχουμε υποθυρεοειδισμό.
Στην πρώτη περίπτωση, τον υπερθυρεοειδισμό, οι αυξημένες ποσότητες ορμονών δημιουργούν αύξηση των καρδιακών παλμών (ταχυκαρδία), η οποία ειναι μόνιμη και δεν συμβαινει μόνο οταν κουραζόμαστε σωματικά ή πιεζόμαστε ψυχικά, όπως ειναι το σύνηθες. Κάποιες φορές και συνήθως επί κάποιας προδιάθεσης προκαλεί την γνωστή μας αρρυθμία «κολπική μαρμαρυγή». Ο μεταβολισμός του σώματος αυξάνει, ιδρώνουμε εύκολα χωρίς λόγο, υπάρχει πιθανά τρέμουλο στα χέρια μας, μεγάλη νευρικότητα, απώλεια βάρους, αύξηση της διαφοράς μεταξύ της μεγάλης και της μικρής πίεσης, μειώνοντας την μικρή, και τελικά αν προϋπάρχει κάποια καρδιοπάθεια, αυτή επιδεινώνεται και μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια. Υπερθυρεοειδισμό έχουμε συνήθως από διάφορα φάρμακα, όπως μεθαδόνη, ηρωίνη, ταμοξιφαίνη ή αντισυλληπτικά, και κυρίως από την δράση ενός αντιαρρυθμικού, της αμιοδαρόνης (Angoron).
Πιο συχνή πάθηση στον θυρεοειδή, είναι η υπολειτουργία του, ο υποθυρεοειδισμός, ο οποίος ειναι αρκετά συχνός στις γυναίκες και πολύ συχνά προκαλείται απο ενα αυτοάνοσο νόσημα, τη θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η οποία αφήνει έναν ολικά ή μερικά κατεστραμμενο θυρεοειδή αδένα, και θέλει να λαμβάνουμε τις ορμόνες που παρήγαγε, σε μορφή χαπιού. Μία εξωτερική αιτία υπολειτουργίας του αδένα αυτού είναι και πάλι η αμιοδαρόνη (Angoron), που λίγο πριν αναφέραμε πως μπορεί να προκαλέσει υπερλειτουργία του. Σε περίπτωση υποθυρεοειδισμού, εχουμε χαμηλούς παλμούς (βραδυκαρδία), μείωση του μεταβολισμού με συνέπεια αύξηση του σωματικού βάρους, αραίωμα των μαλλιών, πτώση της διάθεσής μας, αύξηση του μεγέθους της γλώσσας μας, ξηρό δέρμα, αύξηση χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων και σε χρόνια μη θεραπευμένη μορφή του, προκαλεί υπέρταση αλλά και συλλογή υγρού γύρω απο την καρδιά (περικαρδίτιδα). Σε ακόμη πιο παραμελημένες μορφές υποθυρεοειδισμού συναντάμε σοβαρές καρδιακές ανεπάρκειες.
Να αναφέρουμε λοιπόν εδώ την περίπτωση του Angoron. H αμιοδαρόνη ειναι ενα ισχυρό αντιαρρυθμικό που έχει αποβεί πολλές φορές σωτήριο, ακόμα και για την ζωή πολλών ασθενών, ρυθμίζοντας πολύ σοβαρές αρρυθμογόνες καταστάσεις, όπως οι κοιλιακές ταχυκαρδίες. Η περίπτωση όμως που χρησιμοποιείται πολύ συχνά, είναι οι κρίσεις κολπικής μαρμαρυγής, μια συχνής -ειδικά σε μεγάλης ηλικίας άτομα- αρρυθμίας. Το φάρμακο αυτό λοιπόν χορηγείται με παρακολούθηση της θυρεοειδικής λειτουργίας ανά διαστήματα, και συνήθως με την διακοπή του τα προβλήματα από τον θυρεοειδή, υποχωρούν. Επίσης μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα με τα μάτια και τους πνεύμονες. Όλα αυτα βέβαια δε θα πρέπει να οδηγήσουν στο συμπέρασμα πως το φάρμακο ειναι επικίνδυνο! Όταν μπορούμε να το αποφύγουμε, παίρνουμε κατι άλλο, πάντα με τις συμβουλές του γιατρού μας, γνωρίζοντας ομως πως πολλές φορές είναι απολύτως αναγκαίο να το πάρουμε, έστω και για διάστημα κάποιων μηνών ή και χρόνου. Κάποιοι ασθενείς το έχουν πάρει για χρόνια χωρίς κανένα πρόβλημα…
Συνεπώς ο θυρεοειδής ειναι ενας αδένας, του οποίου οι δυσλειτουργίες συνδέονται συχνά με προβλήματα στην καρδιά και γι’ αυτό ο καρδιολόγος μας, μπορεί να μας ζητήσει έλεγχό του. Η ορθή λειτουργία και ρύθμισή του ειναι απολύτως απαραίτητη, σε αρμονική συνεργασία με τον ενδοκρινολόγο μας.
* Ο κ. Νομικός είναι καρδιολόγος στον Καρτεράδο Σαντορίνης
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
[adrotate banner=”24″]
