Στη μακροβιότητα, τη συνέχεια και την διάδοση της ελληνικής γλώσσας σε όλες τις γωνιές του κόσμου, αναφέρεται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου με ανάρτηση της στο Facebook, με την ευκαιρία του σημερινού εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας.
Ειδικότερα, η κα Σακελλαροπούλου υπενθυμίζει ότι σήμερα, ημέρα που “εκοιμήθη” το 1857 ο Διονύσιος Σολωμός, γιορτάζουμε την ελληνική γλώσσα και προσθέτει ότι “η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ να μιλιέται”, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Σεφέρης στην ομιλία του στη Στοκχόλμη, όταν βραβεύτηκε με το Νόμπελ.
Παράλληλα, η Πρόεδρος σημειώνει ότι “γιορτάζοντάς την σήμερα, δεν υποτιμούμε τις άλλες γλώσσες, αλλά υπογραμμίζουμε τη συνέχεια, την ιστορία, τη ζωτικότητα της ελληνικής. Πάντοτε μεριμνώντας να μην την κακοποιούμε, να μην την ευτελίζουμε, να τιμάμε τους κανόνες της και να σεβόμαστε τις λέξεις της, αφού, καθώς έγραψε ο Σολωμός στον “Διάλογο ποιητή και σοφολογιώτατου”, “η ευγένειά τους κρέμεται από την τέχνη με την οποία τις μεταχειριζόμαστε”.
Τέλος, υπογραμμίζει την ανάγκη διάδοσής της, στηρίζοντας την ελληνοφωνία στον σύγχρονο κόσμο, ενισχύοντας τις έδρες ελληνικών σπουδών στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και ενθαρρύνοντας την έρευνα των διανοητικών και πολιτικών μεθόδων με τις οποίες συνδέεται ο αρχαίος με τον σύγχρονο κόσμο, δίνοντας έμφαση στις έννοιες και τις αρχές που αναπτύχθηκαν στην ελληνική γλώσσα, για να μεταπλαστούν δημιουργικά μέσα στον χρόνο και να αποτελέσουν τη βάση των δημοκρατικών μας θεσμών.
Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση της Προέδρου της Δημοκρατίας στο Facebook:
“Σήμερα, ημέρα που “εκοιμήθη”, το 1857, ο Διονύσιος Σολωμός, γιορτάζουμε την ελληνική γλώσσα. Τη μακροβιότητα και τη συνέχειά της. Τη διάδοσή της σε όλες τις γωνιές του κόσμου – από τους ομογενείς που την συντηρούν σαν τον οπό που τους συνδέει με τις ρίζες τους, ως τους νεοελληνιστές όπου γης, που τη μελετούν και την καλλιεργούν, αλλά και τον απλό καθημερινό άνθρωπο που την ζωντανεύει και συχνά, σχεδόν ανεπίγνωστα, την εμπλουτίζει. “Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ να μιλιέται”, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Σεφέρης στην ομιλία του στη Στοκχόλμη, όταν βραβεύτηκε με το Νόμπελ. “Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα”.
Αναμφισβήτητα μια από τις μακροβιότερες, αν όχι η μακροβιότερη γλώσσα στον κόσμο, ζωντανή, που σημαίνει συνεχώς εξελισσόμενη, όργανο επικοινωνίας, αλλά και υψηλής καλλιτεχνικής δημιουργίας, η ελληνική γλώσσα παραμένει “από τα πλέον αναπαλλοτρίωτα του έθνους κτήματα”, σύμφωνα με τον Αδαμάντιο Κοραή.
Γιορτάζοντάς την σήμερα, δεν υποτιμούμε τις άλλες γλώσσες, αλλά υπογραμμίζουμε τη συνέχεια, την ιστορία, τη ζωτικότητα της ελληνικής. Πάντοτε μεριμνώντας να μην την κακοποιούμε, να μην την ευτελίζουμε, να τιμάμε τους κανόνες της και να σεβόμαστε τις λέξεις της, αφού, καθώς έγραψε ο Σολωμός στον “Διάλογο ποιητή και σοφολογιώτατου”, “η ευγένειά τους κρέμεται από την τέχνη με την οποία τις μεταχειριζόμαστε”. Και να την διαδίδουμε. Στηρίζοντας την ελληνοφωνία στον σύγχρονο κόσμο. Ενισχύοντας τις έδρες ελληνικών σπουδών στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και ενθαρρύνοντας την έρευνα των διανοητικών και πολιτικών μεθόδων με τις οποίες συνδέεται ο αρχαίος με τον σύγχρονο κόσμο, δίνοντας έμφαση στις έννοιες και τις αρχές που αναπτύχθηκαν στην ελληνική γλώσσα, για να μεταπλαστούν δημιουργικά μέσα στο χρόνο και να αποτελέσουν τη βάση των δημοκρατικών μας θεσμών”.
