Τρία χρόνια συμπληρώθηκαν, στις 18 Αυγούστου 2012, από τον θάνατο του Αντώνη Κονταράτου, μιας εκλεκτής και πολυδιάστατης προσωπικότητας, που αγαπούσε σφοδρά τη Σαντορίνη και ιδιαίτερα τον Πύργο, τον τόπο της καταγωγής του.
Εξαιρετικά μορφωμένος και διανοούμενος, ο Αντώνης Κονταράτος είχε μία αξιοζήλευτη επιστημονική και επαγγελματική σταδιοδρομία και συγχρόνως ήταν ο συγγραφέας περισσότερων από 20 βιβλίων.
Ο θάνατός του, στις 18 Αυγούστου 2009, ήταν μια μεγάλη απώλεια για τη Σαντορίνη. Ήρθε ακριβώς την εποχή των μεγάλων αλλαγών που μας επιφύλασσε η οικονομική κρίση και που το νησί και όχι μόνο, είχε ανάγκη από την παρουσία σημαντικών ανθρώπων με ολοκληρωμένη αντίληψη των πραγμάτων και σφαιρική σκέψη.
Στην εισαγωγή του βιβλίου του “ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ πορεία στο χρόνο”, έκδοση Ηλιότοπος 2007, ο Αντώνης Κονταράτος γράφει, ανάμεσα στα πολλά άλλα, για την αγαπημένη του Σαντορίνη:
“Η Σαντορίνη είναι αναμφισβήτητα, το εξωτικότερο, το επιβλητικότερο, το ωραιότερο, αλλά και το τραγικότερο νησί του Αιγαίου. Με το πρώτο χάραμα της αυγής, η μισοφωτισμένη καλδέρα με τα σκούρα γκρεμνά της ορθώνεται σαν απειλητικό κάστρο μέσα από μια μουντή θάλασσα που σύμφωνα με την ομηρική περιγραφή του Αιγαίου, μοιάζει με μαύρο κρασί. Υπάρχει εδώ μια αίσθηση απειλής, ένα μήνυμα κινδύνου, μία εικόνα καταστροφής, μια ανάμνηση ολοκαυτώματος.”
Βαθειά ρεαλιστής για τους πολλούς, βαθειά απαισιόδοξος για κάποιους άλλους, ο Αντώνης Κονταράτος δεν άφηνε ούτε μια ώρα να πάει χαμένη. Ένας πραγματικός και προικισμένος μαχητής.
Κώστας Κωνσταντινίδης/Ηλιότοπος
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
[adrotate banner=”19″]
