Σε συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε, το βράδυ του Σαββάτου 9/8/14, η βράβευση του Γιώργου Πουσσαίου, στο Πολιτιστικό Κέντρο Νάξου – Πρώην Σχολή Ουρσουλινών, στο Κάστρο Χώρας Νάξου.
Την εκδήλωση διοργάνωσε το Διοικητικό Συμβούλιο του Τοπικού Παραρτήματος Κυκλάδων, της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Νοτίου Αιγαίου, για να τιμήσει την πολυετή προσφορά του κ. Πουσσαίου στις Κυκλάδες, τόσο ως Δήμαρχος Ίου όσο και ως Αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων, θέση από την οποία αποχωρεί στις 31 Αυγούστου, με τη λήξη της θητείας της παρούσας Περιφερειακής Αρχής.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο Πρόεδρος του Τοπικού Παραρτήματος Κυκλάδων, της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Νοτίου Αιγαίου και Δήμαρχος Σύρου, κ. Γιάννης Δεκαβάλας, ο Δήμαρχος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, κ. Μανόλης Μαργαρίτης, ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής Αττικής, κ. Γιάννης Σταθόπουλος, ο πρώην υπουργός και Πρόεδρος του ΟΛΠ κ. Γιώργος Ανωμερίτης, πολλοί νυν και πρώην Δήμαρχοι και στελέχη της αυτοδιοίκησης των Κυκλάδων και πολύς κόσμος.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ
O κ. Γιώργος Πουσσαίος, έντονα συγκινημένος, ευχαρίστησε θερμά τους στενούς του συνεργάτες και στη συνέχεια είπε τα εξής:
“Κυρίες και κύριοι,
Σκεπτόμενος την αλληλουχία γεγονότων και καταστάσεων που μου έδωσαν τη δυνατότητα ή την ευκαιρία να ασχοληθώ με την Τοπική Αυτοδιοίκηση δε μπορώ παρά να αναγνωρίσω τη καθοριστική συμβολή ανθρώπων και συμπεριφορών στη διαμόρφωση της αυτοδιοικητικής μου πορείας και δράσης.
Νιώθω τυχερός και ευγνώμων που στη πρώτη μου επαφή με την Αυτοδιοίκηση πριν από εικοσιτέσσερα χρόνια, κυριάρχησε η βούληση και η διάθεση προοδευτικών ανθρώπων μιας περιοχής να ενώσουν δυνάμεις, να συνεργαστούν, να αποδεσμευτούν από τοπικισμούς με σεβασμό στις ευαισθησίες των τοπικών κοινωνιών.
Το ανθρώπινο δυναμικό του Δήμου Ιητών, οι αιρετοί και το προσωπικό, οι ενεργοί πολίτες και οι κοινωνικοί φορείς καταφέραμε να υλοποιήσουμε ένα όραμα για το νησί, αλλάζοντας ουσιαστικά τη φυσιογνωμία του με σημαντικά έργα υποδομής, θυσιάζοντας προσωπικό χρόνο, πέρα από τυπικά ωράρια και υποχρεώσεις, με ανιδιοτέλεια και συγκινητική διάθεση προσφοράς.
Κάνοντας μία αναδρομή στην πολιτική μου διαδρομή, σ’ έναν σύντομο απολογισμό, νιώθω ανάμεικτα συναισθήματα. Οι εικόνες ξεθωριασμένες, οι στιγμές μοναδικές, τα πρόσωπα οικεία, το θησαυροφυλάκιο της καρδιάς και της ψυχής μου να ξεχειλίζει…
Φίλες και φίλοι,
Το χρέος, η ευθύνη, η δέσμευση και η εμπιστοσύνη είναι λέξεις και έννοιες που καθόρισαν τις προσωπικές μου επιλογές. Η μόνη ικανοποίηση ενός δημάρχου είναι να τηρεί όσα λέει, να βλέπει ότι οι συνολικές δεσμεύσεις πραγματοποιούνται. Η διαβούλευση για την επιλογή ενός έργου, η αγωνία για την πορεία του, από τη μελέτη ως τη δημοπράτηση και την κατασκευή του, η πίεση να κυνηγάς το χρόνο, ο καθημερινός έλεγχος στον εργολάβο, η χαρά της ολοκλήρωσης και της παράδοσής του στους πολίτες, είναι καταστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις «γεμάτος», να νιώθεις πως είσαι χρήσιμος στον τόπο σου.
Προσωπικά, η συμμετοχή στα κοινά ήταν πάνω από όλα ανιδιοτελής προσφορά και δεν ήταν ούτε αυτοσκοπός, ούτε ευκαιρία νομής της εξουσίας.
Σε όλο αυτό το διάστημα, κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το πρόσωπο του Δημάρχου να εκφράζει τη περηφάνια, την ειλικρίνεια, την εντιμότητα και την ακεραιότητα των ανθρώπων που εκπροσωπεί. Να νιώθει και να αισθάνεται τις αγωνίες, να εμπνέεται από τις προσδοκίες και τα όνειρα των ανθρώπων της περιοχής μας και να διεκδικεί. Να χαίρεται ταπεινά στις επιτυχίες και να αντιδρά στις αδικίες. Να δημιουργεί κοινωνικές συμμαχίες και όχι “αυλές”.
Στάθηκα μακριά από όσους συνιστούν να μην θίγεται τίποτα αλλά και όσους υβρίζουν το ανθρώπινο πρόσωπο, μακριά από όσους ξεφεύγουν με αοριστολογίες αλλά και απ’ αυτούς που πιο πονηροί δημοσκόποι όντας πολιτικοί ζητούν να εκμεταλλευτούν ανάλογα την περίσταση για να κερδίσουν κάτι υλικό, πρόσκαιρης δόξας ή ψεύτικου γοήτρου. Αν υπάρχει ακόμη ελπίδα αυτή θα πρέπει να χτιστεί πάνω στην αλήθεια.
Η εμπιστοσύνη των πολιτών στο πρόσωπό μου, δε μου έχει ακόμα επιτρέψει να συνειδητοποιήσω τον – γεμάτο συγκινήσεις – εικοσιπενταετή κύκλο που ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες. Δε μου επέτρεψε να νιώσω σωματική και ψυχική κούραση. Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Στην πολυετή διαδρομή μου είχα τη χαρά και την τιμή να υπηρετήσω και τους τρεις βαθμούς διοίκησης, αυτήν του δημάρχου, του γενικού γραμματέα τουρισμού και του αντιπεριφερειάρχη.
Η απόφαση μου να μη συμμετέχω στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν απόλυτα συνειδητή αν και όχι και ειλημμένη σε αρκετά προγενέστερο διάστημα.
Είχε να κάνει με τη συναίσθηση της ανάγκης της κοινωνίας να νιώσει ότι η Δημόσια θέση είναι ανοικτή, ότι υπάρχει εμπιστοσύνη σε νέα πρόσωπα που θα κληθούν να αναλάβουν την ευθύνη.
Είχε να κάνει και με τη δική μου αίσθηση ότι η κοινωνία μας χρειάζεται ανανέωση στην πολιτική ζωή με νέα πρόσωπα και νέες ιδέες.
Είχε να κάνει με την πεποίθησή μου ότι όταν φανούν οι πρώτες σκιές, όταν η συντροφικότητα δοκιμάζεται και «ακρωτηριάζεται» ο ενθουσιασμός πρέπει να επαναπροσδιορίζεται πριν αυτές γίνουν σκοτάδι…
Σ’ αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να σας εξομολογηθώ ότι η σχέση μου με την Αυτοδιοίκηση ήταν και θα είναι πάντα οραματική. Αυτό το πλαίσιο καθόριζε τις αποφάσεις αλλά και τις όποιες μελλοντικές επιλογές μου.
Θεωρώ ιδιαίτερα τιμητική προς το πρόσωπό μου την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Νοτίου Αιγαίου να επιβραβεύσει με τη σημερινή εκδήλωση την αυτοδιοικητική μου δράση, αν και πιστέψτε με, δεν έκανα τίποτα περισσότερο από το χρέος μου να υπηρετήσω τους συμπολίτες μου.
Είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο που πιστεύει ότι τα όσα προσέφερε στον τόπο του και αφορούν σ’ αυτά που η συνείδησή του επιτάσσει , να του αποδίδονται απόψε δυσανάλογα μεγάλες τιμές.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σε μια περίοδο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, όπως η σημερινή, βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας εποχής. Τα πάντα γύρω μας αλλάζουν με ρυθμούς πρωτόγνωρους. Οι προκλήσεις για την Αυτοδιοίκηση δεν εξαντλούνται στις δομικές και διοικητικές τροποποιήσεις του Καποδίστρια και του Καλλικράτη. Αφορούν στην ταχύτατη αλλαγή νοοτροπίας διαμορφωμένης μέσα σε δεκαετίες δημοτικού και κοινοτικού βίου, νοοτροπίας διαρκούς παραγωγής, αποδοχής και συντήρησης ενός γραφειοκρατικού συγκεντρωτισμού.
Πρέπει από εδώ και πέρα να κατανοήσουμε και να αγωνιστούμε για την εύρυθμη λειτουργία μοντέρνων συστημάτων αποκεντρωμένης διοίκησης η οποία θα αναδεικνύει τα τοπικά προβλήματα και θα μεριμνά για την επίλυσή τους με έμφαση στην εφαρμογή της νησιωτικότητας.
Οι προκλήσεις αφορούν επίσης το ξεπέρασμα μιας οπτικής που συνήθισε στη λειτουργία στερεοτύπων σχημάτων, ξένων στη νέα γνώση και τη δημιουργική φαντασία και την αντικατάσταση της με μια φρέσκια ματιά για τα αυτοδιοικητικά.
Μια ματιά που διεισδύει στον πυρήνα, στην ουσία των πραγμάτων και δεν εξαντλείται στη διαδικαστική αναφορά σε αναχρονιστικά μορφώματα και μηχανισμούς.
Αυτές τις προκλήσεις καλείστε να αναλάβετε και να διαχειριστείτε όλοι εσείς οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης που παραμένετε στις επάλξεις.
Αυτά είναι τα στοιχήματα που θα πρέπει κερδίσετε.
Γιατί όποια και αν ήταν τα θετικά και τα αρνητικά της μεταρρύθμισης, σημασία έχει ότι από την πρώτη στιγμή έπρεπε να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις.
Σαφώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περιμέναμε. Ο Καλλικράτης όπως σχεδιάστηκε το 2010, αν και ήταν ένα φιλόδοξο εγχείρημα, τελικά δεν ανταποκρίθηκε στους στόχους που έθεσε. Είχε βέβαια την ατυχία να θεσπιστεί μέσα σε μια περίοδο δημοσιονομικής κρίσης, με πολλές αντικειμενικές δυσκολίες.
Πράγματι, ζούμε κρίσιμες ώρες τόσο για τη χώρα μας, όσο και την Αυτοδιοίκηση, μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης. Σε αυτό το εξαιρετικά δυσμενές περιβάλλον καλείστε να ασκήσετε τα καθήκοντά μας και να ανταποκριθείτε στις αυξημένες ανάγκες των συμπολιτών μας.
Στη δύσκολη αυτή συγκυρία επιβάλλεται να λειτουργήσετε με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, να πάρετε τις κατάλληλες και ώριμες αποφάσεις, προκειμένου να υπερασπιστείτε το θεσμό, να εξασφαλίσετε την ομαλή λειτουργία των δήμων και των περιφερειών και να κρατήσετε «ανοικτό» το δίχτυ κοινωνικής προστασίας των ευαίσθητων και αδύναμων ομάδων των τοπικών μας κοινωνιών διαφυλάττοντας την κοινωνική συνοχή, την αλληλεγγύη και το σεβασμό στο περιβάλλον για μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Αγαπητοί φίλοι,
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ενός όλο και μεγαλύτερου συγκεντρωτισμού και αναποτελεσματικότητας από μεριάς του Κράτους. Δυστυχώς, φαίνεται ότι δε διδαχτήκαμε τίποτα από την κρίση.
Δε θα αναφερθώ στις περικοπές των ΚΑΠ που ξεπερνούν το 60 %, στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) που έχει σχεδόν μηδενιστεί, και στη ΣΑΤΑ που έχει ουσιαστικά παγώσει, ούτε στο κατ’ επίφαση Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας που επιβάλλει την πλήρη εποπτεία των Δήμων και έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τις συνταγματικές διατάξεις για τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ. Ούτε θα μιλήσω για τις περικοπές στα προνοιακά και τις άλλες μεταβιβαστικές πληρωμές. Όλα αυτά σας είναι γνωστά. Τα ζείτε και τα ζούμε κάθε μέρα. Οι συνοδευτικές αντικοινωνικές πολιτικές, η θεσμική μεταφορά επιπλέον 240 αρμοδιοτήτων χωρίς τη μεταφορά των αναγκαίων πόρων, η κινητικότητα, η διαθεσιμότητα, η απαγόρευση των προσλήψεων, είναι ης σκληρή δοκιμασία για την τοπική αυτοδιοίκηση..
Κυρίες και κύριοι,
Η στήριξη του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, λαμβάνοντας υπόψη τις δημοσιονομικές συνθήκες που βιώνει η χώρα, πρέπει να είναι ο κεντρικός στόχος, αν πραγματικά το θέλουμε να δώσουμε λύση και να δώσουμε προοπτική, με στόχο, πρωτογενώς, την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. Και αυτό βεβαίως, δεν μπορεί να γίνει όταν καταφεύγουμε συνεχώς στην απομείωση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού ή όταν επιχειρούμε αλλαγές που την αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση, χωρίς διάλογο, θέτοντας έτσι σε αμφισβήτηση το ίδιο το κύρος του θεσμού.
Είναι όμως ανάγκη, φίλες και φίλοι, και η ίδια η Αυτοδιοίκηση να διεκδικήσει και να αποκτήσει την αυτονομία της, έναντι του κεντρικού κράτους. Να αναδιατάξει τις προτεραιότητές της, θέτοντας με σαφήνεια ένα πρόγραμμα για την πολιτική, διοικητική και οικονομική της αυτονομία.
Μπορεί η γενικότερη απαξίωση του πολιτικού συστήματος και του πολιτικού προσωπικού και οι σκληρές συνθήκες συνάμα, που έχει δημιουργήσει αυτή η οικονομική κρίση, να συμπαρασύρουν το κύρος του θεσμού. Όμως, ο έντονα κοινωνικός χαρακτήρας του, δημιουργεί υψηλότατες προσδοκίες από τους πολίτες.
Κοιτάζοντάς σας στα μάτια, διακρίνω συναγωνιστές, ανθρώπους με τους οποίους είχα την τιμή να δώσω από κοινού «μάχες» για τα αυτονόητα, ανθρώπους με τους οποίους μοιράσθηκα τις ίδιες αγωνίες και ανησυχίες, συνοδοιπόρους στις διεκδικήσεις, στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση.
Αναγνωρίζω πρόσωπα οικεία, φίλους, αδελφούς. Θα μου έπαιρνε χρόνο να μιλήσω για έναν χωριστά. Θα αρκεστώ απλά να σας ευχαριστήσω από καρδιάς. Με κίνδυνο να χαρακτηριστώ συναισθηματικός θα πω μόνο και δεν είναι υπερβολή ότι σημαδέψατε ανεξίτηλα τη ζωή μου.
Επιτρέψτε όμως να σταθώ μόνο σε έναν από τους κρίκους αυτής της οικογενειακής αλυσίδας, προσωπικά, στον πιο στέρεο και δυνατό. Στον αδελφικό μου φίλο, το δήμαρχο Σύρου Ερμούπολης και πρόεδρο του τοπικού παραρτήματος Κυκλάδων της ΠΕΔ, τον Γιάννη Δεκαβάλα, πολύτιμο φίλο, συναγωνιστή, συνεργάτη σε κοινούς αγώνες και μετερίζια. Το Γιάννη που αγαπώ και εκτιμώ για το ήθος, την ευθύτητα και την ηπιότητα του χαρακτήρα του, τον οραματιστή, τον άνθρωπο που στρατεύτηκε στον αγώνα για να γίνει η ζωή των Συριανών και των Κυκλαδιτών πιο όμορφη, πιο ανθρώπινη,
Ξεκινώντας μαζί το ταξίδι στην αυτοδιοίκηση με όνειρα και προσδοκίες, ερωτευμένοι με τα νησιά μας, μοιραστήκαμε ένα κοινό όνειρο … Ένα όνειρο με περιεχόμενο: με νοσταλγίες άλικες, μνήμες ανάκατες, μπερδεμένες στο κουβάρι της ζωής…. με στιγμές ανθρώπινες από τα χρόνια της αθωότητας, με στιγμές χαρμολύπης σαν την πορεία μας, αληθινές σαν την ψυχή μας που επιμείναμε να μην τη βρωμίσουμε, παρά τους συμβιβασμούς μας ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε.
Ένα όνειρο με ανθρώπινες υπερβάσεις. Νομίζω ότι εκείνος θα έπρεπε σήμερα να είναι το τιμώμενο πρόσωπο αφού αναμφισβήτητα υπήρξε και παραμένει μια ιδιαίτερων αξιώσεων ηγετική μορφή, και μπροστάρης στο γενικό νοικοκύρεμα και την πρόοδο του Νομού, πρωτεργάτης σε όλους τους αγώνες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι ενδεχομένως ο άνθρωπος του οποίου η αποχώρηση από την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση συνοδεύτηκε από ένα ανηλεή πόλεμο συκοφαντιών, απρόσωπης και αόριστης υβρεολογίας, το έργο και την προσφορά του οποίου προσπάθησαν να μηδενίσουν οι «μασκοφόροι προστάτες» την δημόσιας ζωής οι οποίοι αντί να ορθώσουν πολιτικό λόγο, επέλεξαν αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά, να βάλουν λάσπη στον ανεμιστήρα. Φαντάζομαι ότι συμμερίζεστε όλοι τη λαϊκή ρήση « Πετροβολούν τα δέντρα που βγάζουν καρπούς». Το «άλμα» του στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση μετά από 24 χρόνια δημαρχιακής θητείας, είναι βέβαιο ότι γεννά προσδοκίες για νέες δημιουργικές παρεμβάσεις και δράσεις.
Φίλε Γιάννη,
Οφείλω και δημόσια να σε ευχαριστήσω που στάθηκες δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια. Η παρουσία σου ήταν για μένα το μεγαλύτερο δώρο και η πιο προφανής απόδειξη, ότι δύο ψυχές δε συναντιούνται τυχαία…
Αγαπητοί μου,
Με ιδιαίτερη συγκίνηση επιτρέψτε μου να αναφερθώ στους πολύτιμους συμμάχους μου όλα αυτά τα χρόνια, τους εξαιρετικούς συνεργάτες μου σε όλα τα επίπεδα διοίκησης που υπηρέτησα. Το στελεχιακό δυναμικό που κάτω από δύσκολες τις περισσότερες φορές συνθήκες εργάστηκε ακούραστα δίπλα μου, με θέληση, ικανότητα, γνώσεις και μεράκι συμμετέχοντας σε αυτή την καταπληκτική περιπέτεια. Και φυσικά τους πολίτες για την αμέριστη εμπιστοσύνη τους και όλους εσάς για την αποψινή σας παρουσία, η οποία με τιμά.
Θέλω κλείνοντας να σας διαβεβαιώσω ότι θα παραμείνω στις επάλξεις, ως ενεργός πολίτης και θα είμαι αρωγός σε κάθε προσπάθεια για το καλό των νησιών και των κατοίκων τους.
Με τη συνείδησή μου καθαρή και ξάστερη ατενίζω τη θάλασσα της ζωής μου… Σωστές και λανθασμένες κινήσεις, σωστές και λανθασμένες αποφάσεις, σωστές και λανθασμένες επιλογές, τα πάντα υπαγορεύθηκαν από την επιθυμία να προσφέρω…. και κάποιες φορές προδόθηκαν από την Αχίλλειο φτέρνα μου….. τον συναισθηματισμό. Γιατί όπως έγραψε κι ο ποιητής Νίκος Γκάτσος «Όλο το βιος κι η προίκα μου ένας καημός στα στήθια κι ο τόπος που με γέννησε η δυνατή μου αλήθεια..»
Σας ευχαριστώ.”
