Η ΠΟΞ για τα “γκρίζα σημεία” του φόρου διαμονής

“Ήδη από την έναρξη εφαρμογής του φόρου διαμονής προέκυψαν τα πρώτα πρακτικά ζητήματα, τα οποία θέτουμε υπόψη σας ενόψει και της επικείμενης τροποποίησης της σχετικής διάταξης, για την οποία ενημερωθήκαμε με το από 29/12/2017 δελτίο τύπου του Υπουργείου Οικονομικών.

Ειδικότερα πρέπει να διευκρινιστούν-προβλεφθούν ρητά τα εξής:

• Δυνατότητα ενσωμάτωσης του φόρου διαμονής στο κύριο παραστατικό που εκδίδει η εταιρεία προς τον πελάτη για τη διαμονή του. Η έκδοση και δεύτερου παραστατικού προσθέτει κόστος, όγκο εργασίας και γραφειοκρατία χωρίς ουσιαστικό λόγο.
• Παροχή δυνατότητας πληρωμής του φόρου διαμονής από το πρόσωπο που καλύπτει το κόστος της διαμονής (τουριστικό γραφείο, διοργανώτρια συνεδρίου, εταιρεία που καλύπτει το κόστος διαμονής του εργαζομένου της κ.λ.π.) ανεξάρτητα αν αυτό συμπίπτει με τον ένοικο του δωματίου.
• Μη επιβολή φόρου διαμονής σε περίπτωση ακύρωσης της κράτησης – μη εμφάνισης του πελάτη (non show).
• Σε περίπτωση πληρωμής με πιστωτική κάρτα θα πρέπει η σχετική συναλλαγή να απαλλάσσεται από προμήθεια, καθώς δεν είναι λογικό το ξενοδοχείο να επιβαρύνεται με τραπεζική προμήθεια για ένα ποσό που εισπράττει αποκλειστικά για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου.
• Εξαίρεση από την επιβολή του φόρου σε περίπτωση ημερήσιας μόνο χρήσης του δωματίου (day use).
• Θα πρέπει να οριστεί ρητά πως σε περίπτωση διαδικτυακής κράτησης μέσω online συστημάτων (Booking, Expedia κ.λ.π.) ο φόρος δεν περιλαμβάνεται στη τιμή, διότι υφίστανται πλην των άλλων και ζητήματα ενδοκοινοτικών συναλλαγών κ.λ.π.”