Στο έργο και την προσφορά των ευεργετών της Σαντορίνης, Λούλας και Ευάγγελου Νομικού, ήταν αφιερωμένη η εκδήλωση που πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο 11/6 ο πολιτιστικός σύλλογος Εστία Πύργου Καλλίστης, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 ετών λειτουργίας του Τελεφερίκ Σαντορίνης.
Κατά τον χαιρετισμό που απηύθυνε, ο Δήμαρχος Θήρας Αντώνης Σιγάλας αναφέρθηκε στην καθοριστική συμβολή του Τελεφερίκ στην τουριστική ανάπτυξη της Σαντορίνης, όσο και στη διαχρονική υποστήριξη του Ιδρύματος Λούλας και Ευαγγέλου Νομικού για την εκτέλεση κοινωφελών έργων σε όλες τις κοινότητες της Σαντορίνης. Ο κος Σιγάλας σημείωσε επίσης πως η μεταφορική ικανότητα της υπάρχουσας γραμμής του τελεφερίκ δεν επαρκεί και είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη για την κατασκευή δεύτερου τελεφερίκ. Προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως είπε, επισπεύδεται, σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία, νομοθετική ρύθμιση για τη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων ενός δεύτερου σταθμού στα Φηρά, αλλά και για την πρόβλεψη απαραίτητων λιμενικών εγκαταστάσεων στον Όρμο των Φηρών. Παράλληλα, ο Δήμος έχει έρθει σε επαφή με τις πλέον αξιόπιστες εταιρείες κατασκευής τελεφερίκ για να δώσουν τις προτάσεις τους για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου.
Χαιρετισμούς απηύθυναν επίσης ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Λ. & Ε. Νομικού και πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ακρωτηρίου Γουλιέλμος Μπάικας, καθώς και ο βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Συρμαλένιος.
Στο έργο και στην προσφορά του Ευάγγελου και της Λούλας Νομικού αναφέρθηκε εκτενώς* ο πρώην Πρόεδρος του Ιδρύματος Λ. & Ε. Νομικού Αναστάσιος Μελιχούρτης, ενώ ο μηχανικός Μάρκος Δαμίγος παρουσίασε φωτογραφικό υλικό από τα στάδια κατασκευής του τελεφερίκ.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με έντεχνη και λαϊκή μουσική από το συγκρότημα του Βαγγέλη Τρίγκα με τη Μαργαρίτα Καραμολέγκου.
* Το κείμενο της ομιλίας του κ. Αναστάσιου Μελιχούρτη:
“Χρέος τιμής στη μνήμη των ευεργετών μας, ευλαβικά μας συγκεντρώνει να τους τιμήσουμε, αφήνοντας τη μνήμη σε αναδρομές και τη λογική σε απολογισμούς.
Ο Ευάγγελος Νομικός γεννήθηκε στις 4/9/1902 στη Μεσαριά. Γονείς του ο Πέτρος Νομικός, παλιός καραβοκύρης, και μητέρα του η Μαριέττα Αλεφραγκή από το Κοντοχώρι, όπου και πέρασε τα μαθητικά του χρόνια, Δημοτικό και Σχολαρχείο.
Σπούδασε χημικός μα ποτέ δεν εξάσκησε το επάγγελμα. Η αγάπη του για τη θάλασσα τον ώθησε να δραστηριοποιηθεί στη ναυτιλία και σε λίγα χρόνια διέθετε έναν αξιόλογο εμπορικό στόλο με καινούρια πλοία.
Η οικονομική του καταξίωση ενδυναμώνει την επιθυμία του να προσφέρει στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Από το 1953 έως τον θάνατό του, η ζωή του αφιερώνεται στην εξυπηρέτηση της γενέτειρας του. Αυτή τη χρονιά ζητά από τους προύχοντες του νησιού να του προτείνουν ένα έργο προς κατασκευή, νοσοκομείο ή ξενοδοχείο. Του υπέδειξαν ξενοδοχείο και φτιάχνει το “ΑΤΛΑΝΤΙΣ”.
Το 1967 προτείνει στο Ελληνικό Δημόσιο να αναλάβει εξ ολοκλήρου τη δαπάνη για την κατασκευή Δικτύου Ύδρευσης στο νησί με αφαλατωμένο νερό. Η πρόταση περιέργως δεν γίνεται δεκτή.
Το 1969 προτείνει στην κοινότητα Θήρας την κατασκευή, με δική του δαπάνη, ανοικτού κολυμβητηρίου σε οικόπεδο του, η πρόταση δεν γίνεται δεκτή.
Το 1971 δωρίζει οικόπεδο 1900 τ.μ, στο κέντρο των Φηρών, για την ανέγερση του Προϊστορικού Μουσείου για να στεγαστούν τα ευρήματα των ανασκαφών του Ακρωτηρίου.
Το 1978 εξοπλίζει τον Υγειονομικό Σταθμό με πλήθος σύγχρονων ιατρικών μηχανημάτων, με αποτέλεσμα να μη καταφεύγουν οι κάτοικοι για απλές εξετάσεις στην Αθήνα και πολλές ζωές να σωθούν.
Το 1980 αναλαμβάνει τη δαπάνη κατασκευής τοίχου αντιστήριξης και προστασίας του λιμένα Φηρών αξίας 5.000.000 δρχ.
Ενισχύει Εκκλησίες, το Γηροκομείο, το Οικοτροφείο της Ιεράς Μητρόπολης, αλλά και κάθε συνάνθρωπο που ζητάει τη βοήθειά του. Δεν μπορούσε να διανοηθεί άρνηση.
Το τελεφερίκ των Φηρών
Με τη μεγάλη αύξηση του τουριστικού ρεύματος προς τη Σαντορίνη και κυρίως του αριθμού των κρουαζιερόπλοιων που προσέγγιζαν το νησί, καταφάνηκε η ανάγκη για γρήγορη και ασφαλή μεταφορά των τουριστών από το λιμάνι στην πόλη των Φηρών. Η άνοδος αυτή μέχρι τότε εξυπηρετείτο με γαϊδούρια. Ήταν όμως απαγορευτική για ηλικιωμένα άτομα. Πέραν τούτου, ο αριθμός των ζώων ήταν ανεπαρκής ώστε να καλύψει τις ανάγκες λόγω του μικρού χρόνου παραμονής των κρουαζιερόπλοιων και του μεγάλου αριθμού επισκεπτών.
Στα μέσα του 1978, ο μεγάλος αυτός εφοπλιστής ανακοινώνει την πρόθεσή του να αναλάβει εξ ολοκλήρου όλες τις δαπάνες για την αγορά και εγκατάσταση ενός εναέριου αναβατήρα. Ποιος θα φανταζόταν πως η απόφασή του αυτή θα έκανε το επίπεδο ευμάρειας και διαβίωσης στο νησί να υπερβεί κάθε προσδοκία για τα επόμενα χρόνια!
Έτσι, ο Ευάγγελος Νομικός σύστησε με την υπ’ αριθμόν 25959/21.3.1979 συμβολαιογραφική πράξη, το ίδρυμα “Λούλας και Ευαγγέλου Νομικού” και διέθεσε όλο το απαραίτητο ποσό για την κατασκευή ενός υπερσύγχρονου τελεφερίκ.
Το έργο ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1980 και αποπερατώθηκε τον Ιούλιο του 1982. Η δαπάνη ανήλθε στο αστρονομικό για την εποχή ποσό των 130 εκατομμυρίων δραχμών. Τα χρήματα αυτά υπερέβησαν ολόκληρο τον προϋπολογισμό της νομαρχίας Κυκλάδων για δημόσια έργα σε όλα τα νησιά!
Από το 1982 που το Τελεφερίκ συνδέει την πόλη των Φηρών με τον Όρμο, έχουν περάσει σαράντα χρόνια! Έχει πια ενσωματωθεί με τον τόπο, έχει αποδείξει ότι εξυπηρετεί τις ανάγκες που επέβαλαν να ικανοποιήσει και έχει καταξιωθεί στην συνείδηση όλων, τόσο με την προσφορά του στον Τουρισμό όσο και με τη διανομή των κερδών του στην οικονομική ενίσχυση των πρώην Κοινοτήτων και σήμερα του Δήμου Θήρας για την επιχορήγηση κατασκευής έργων κοινής ωφέλειας, όπως και σε μεγάλο πλήθος και αξίας δωρεών για κοινωφελείς σκοπούς.
Εάν επιχειρήσουμε ένα απολογισμό, θα πρέπει να χωρίσουμε την αποτίμησή μας στους δύο πυλώνες που ο Ιδρυτής είχε θέσει ως σκοπό της προσφοράς του. Στην εξυπηρέτηση του τουριστικού ρεύματος που η διορατική ματιά του είχε προβλέψει και στην αξιοποίηση των εσόδων από τη λειτουργία του Τελεφερίκ.
Ως προς το πρώτο σκέλος θεωρώ ότι θα ήταν αφέλεια να υπάρχει άλλη άποψη πλην της θετικής σχετικά και με την συμβολή του, τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει.
Η κατ’ έτος αύξηση των επισκεπτών κινητοποίησε Διοίκηση και προσωπικό, ώστε να βελτιωθεί στο μέγιστο η δυνατότητα μεταφοράς επιβατών. Επί σειρά ετών πραγματοποιήθηκαν βελτιώσεις και εκσυγχρονισμοί σε συνεργασία με την κατασκευάστρια Εταιρεία.
Έγιναν προσλήψεις έκτακτων υπαλλήλων για την περίοδο αιχμής ώστε να βοηθούν στην απο-επιβίβαση των επιβαινόντων και να περιορίζονται στο ελάχιστο οι καθυστερήσεις.
Αυτές οι παρεμβάσεις-βελτιώσεις είχαν ως αποτέλεσμα να αυξήσουν τη δυνατότητα μεταφοράς επιβατών από 350 σε 600 ανά κατεύθυνση και ανά ώρα.
Η κατά τους χειμερινούς μήνες ετήσια συντήρηση γίνεται με τη μέγιστη υπευθυνότητα και σχολαστικότητα ώστε οι βλάβες στην περίοδο λειτουργίας του να είναι μηδαμινές και άμεσα αντιμετωπίσιμες.
Στην υποδειγματική του λειτουργία συμβάλλουν δύο συνιστώσες:
– Τα εκάστοτε διοικητικά συμβούλια του Ιδρύματος που αποτελούνται από τους προέδρους των δεκατεσσάρων κοινοτήτων Θήρας και Θηρασίας, τα οποία διαχρονικά λειτουργούν με υπευθυνότητα και αίσθηση του καθήκοντος που τους υπαγορεύει η σύμφωνα με το καταστατικό διοίκηση του Ιδρύματος, τιμώντας και σεβόμενοι τους Δωρητές.
– Οι εργαζόμενοι, από τη θέση και την αρμοδιότητα που έχει ο καθένας, από τον Διευθυντή που έχει τη γενική ευθύνη λειτουργίας του, τόσο στον τεχνικό όσο και στον διοικητικό τομέα, μέχρι τους υπεύθυνους βάρδιας, τους τεχνικούς τις ταμίες και όλο το προσωπικό, προσπαθούν συλλογικά και ευσυνείδητα για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Είναι πολλοί εργαζόμενοι (νυν και πρώην), τους οποίους δεν αναφέρω ονομαστικά μήπως, αδικώντας τους, παραλείψω κάποιους, που πριν από πολλά χρόνια το έστησαν και για πολλά χρόνια το φρόντισαν, το αγάπησαν, το πόνεσαν και μετέδωσαν και στους διαδόχους τους, τα ίδια συναισθήματα…
Το δεύτερο σκέλος που αφορά την διανομή των κερδών του Τελεφερίκ, ως μοναδικά έσοδα του Ιδρύματος, διατίθενται στον Δήμο Θήρας, ο οποίος αναλαμβάνει και την ευθύνη κατά το ποσοστό που ορίζει το καταστατικό, 58% στην κοινότητα Θήρας, 6% στην κοινότητα Μεσαριάς και από 3% στις άλλες κοινότητες, να διαθέσει σύμφωνα με τη βούληση του Ιδρυτή στις Κοινότητες της Σαντορίνης και Θηρασιάς, για την υλοποίηση των κοινωφελών σκοπών που καθορίζονται στη συστατική πράξη του Ιδρύματος.
Όλα τα χωριά έχουν να επιδείξουν μικρότερα ή μεγαλύτερα έργα που βελτίωσαν ή επίλυσαν ανάγκες των κατοίκων. Με ομόφωνη απόφαση των προέδρων των Κοινοτήτων που απαρτίζουν το Δ.Σ. του Ιδρύματος πραγματοποιήθηκαν έργα κοινής για όλο το νησί ωφέλειας. Ενισχύθηκαν Σύλλογοι και φορείς με κοινωνική και φιλανθρωπική δράση καθώς και πολλοί συνάνθρωποί μας που ευρισκόμενοι σε αδυναμία χρειάζονταν την αλληλεγγύη του.
Το 1996 το ίδρυμα αγόρασε ένα μικρό ιδιωτικό αεροσκάφος, το οποίο διαμόρφωσε εσωτερικά σε ασθενοφόρο, με αποκλειστικό σκοπό τις δωρεάν αεροδιακομιδές επειγόντων ιατρικών περιστατικών σε νοσοκομεία της Αθήνας και της Κρήτης. Συμβάλλει έτσι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην αναβάθμιση της ιατρικής περίθαλψης των κατοίκων και των επισκεπτών της Σαντορίνης. Ενδεικτικά το 2013 πραγματοποίησε 272 διακομιδές μεταφέροντας 440 ασθενείς. Η δράση αυτή ίσως είναι η μέγιστη κοινωνική προσφορά του Ιδρύματος προς τον συνάνθρωπο μας, καθόσον δεν πρόκειται για οικονομική βοήθεια αλλά για “προσφορά ζωής”.
Για τη δράση του Ιδρύματος στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, το 2001 το Ίδρυμα έλαβε από τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, Βραβείο του Υπ. Υγείας και Πρόνοιας και της ΕΡΤ.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΣΥΝΟΛΟ ΔΙΑΝΟΜΗΣ
1982-2001: 1.060.000.000 Δρχ (ΧΩΡΙΣ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ)
2002-2021: 27.000.000,00 Eurο (ΧΩΡΙΣ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ)
ΕΠΙΒΑΤΕΣ
1982-2001: > 7.600.000 (Μέσος όρος: 380.000/έτος)
2002-2021: > 18.600.000 (Μέσος όρος: 1.000.000/έτος)
1982-2021: > 26.000.000
2019: > 1.350.000 (μέγιστη ετήσια κίνηση)
Ο καθένας από μας ας κάνει τις δικές του σκέψεις κι ας βρει το δικό του τρόπο ευγνωμοσύνης στους ευεργέτες του τόπου μας, Λούλα και Ευάγγελο Νομικό”.
