Γράφει η Ελπίδα Καραντάνη
To Hμεροβίγλι είναι ένα από τα αγαπημένα μου χωριουδάκια στο νησί, ίσως παίζει ρόλο το ότι το ζω καθημερινά και έχω εξερευνήσει την κάθε του γωνιά. Το Ανώγι τα τελευταία 10 χρόνια έχει καταφέρει να κερδίσει τόσο όλους εμάς που ζούμε στη Σαντορίνη, όσο και τους ξένους που νιώθουν την έννοια φιλοξενία ακριβώς όπως θα έπρεπε. Και η βραδιά ξεκινάει!
Μας υποδέχτηκε το προσωπικό με ένα χαμόγελο που νιώθεις σαν να τους ήξερες από πάντα και αφού καθίσαμε, μας σέρβιραν το τσίπουρο του καλωσορίσματος (όπως μου αρέσει να το λέω), που έχει πάντα στο δισκάκι δύο σφηνοπότηρα παραπάνω για να τσουγκρίσουμε με τον Λάμπρο και τη Χαρά. Φροντίζουν πάντα να σου δείχνουν πόσο σημαντικό είναι για αυτούς να νιώθεις σαν στο σπίτι σου.
Το μενού τους είναι βασισμένο στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, με παραδοσιακές επιλογές πιάτων που ο σεφ τους τις προσαρμόζει με τις δικές του πινελιές.
Είχαμε όρεξη να ξεκινήσουμε με τα λαχανικά σχάρας με κολοκύθι, τρίχρωμες πιπεριές, μελιτζάνα, μανιτάρια και σιρόπι βαλσάμικο, ελαφρύ όσο έπρεπε γιατί επιλέξαμε και το εκπληκτικό μπουγιουρντί, για το οποίο φημίζονται. Το σερβίρουν σε πήλινο σκεύος με ντομάτα, πιπεριές, λιωμένη φέτα και κίτρινο τυρί που σε κάθε πιρουνιά λιώνει στο στόμα, χωρίς να μπορείς να αντισταθείς στον πειρασμό να το συνδυάσεις με το φρέσκο ψωμί που ζυμώνουν οι ίδιοι κάθε μέρα!
H μία είχε όρεξη για θαλασσινά και η άλλη για κρεατικά, οπότε “ακούσαμε τα στομάχια μας” και τα συνδυάσαμε. Γαρίδες τηγανητές σκορδάτες και χταπόδι ψητό με κάπαρη, φρέσκο κρεμμυδάκι και ντοματίνι, πολύ νόστιμα σε ένα άκρως ελληνικό σκηνικό κάτω από τους ήχους έντεχνης μουσικής.. Καλοκαιράκι!
Μία μυρωδιά από την ανοιχτή κουζίνα τους είχε αρχίσει να μου “σπάει τη μύτη” και τελικά ήμουν τυχερή γιατί ήταν η καπνιστή πανσέτα μας! Σερβίρεται με πατάτα σωτέ και μία χειροποίητη “γλυκοπικάντικη” σως που φτιάχνουν οι ίδιοι. Η δεύτερη επιλογή μας ήταν το σουβλάκι από κοτόπουλο σε σάλτσα μουστάρδας, με ψητή πατάτα φούρνου με σκορδοβούτυρο που σερβίρεται με πιτάκια. Παραδοσιακό πιάτο ταυτόχρονα όμως διαχρονικό!
Η ώρα περνούσε ευχάριστα, τα παιδιά του προσωπικού φρόντιζαν να μη μας λείπει τίποτα από το τραπέζι και ταυτόχρονα τους έπιανες κουβεντούλα για το πώς ήταν η μέρα τους, δημιουργώντας ένα πολύ ευχάριστο “παρεΐστικο” κλίμα.
Τα γλυκά ήταν στο ίδιο παραδοσιακό ύφος, με φρέσκια πορτοκαλόπιτα και αχλάδι ποσέ με βινσάντο, σερβιρισμένο με παγωτό βανίλια.
Αυτό που επιθυμούν πιο πολύ ο Λάμπρος και η Χαρά, είναι όταν φύγεις να είσαι τόσο ευχαριστημένος από τα φαγητό τους όσο και από το πόσο καλά πέρασες στο μαγαζί τους χάρη στην πολύ δυνατή ομάδα τους. Νομίζω το καταφέρνουν και με το παραπάνω μιας και όλοι κάποια στιγμή επιστρέφουμε στο Ανώγι!
Ανοικτό καθημερινά 17:00-24:00
