Την ανάγκη συνεχούς στήριξης των πασχόντων με Αλτσχάιμερ προκειμένου να διατηρηθεί η ποιότητα ζωής και η αξιοπρέπειά τους, καθώς και την ψυχοκοινωνική ενίσχυση των φροντιστών τους, υπογράμμισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου σε μήνυμά της για τη σημερινή (21/9) Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ.
Όπως ανέφερε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ δίνει μια ευκαιρία για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας μας μπροστά σε ένα πρόβλημα που εντείνεται τα τελευταία χρόνια, ενώ αναφέρθηκε και στις ιδιαίτερες συνθήκες που καλούνται να αντιμετωπίσουν λόγω της πανδημίας, τόσο οι πάσχοντες, όσο και οι οικογένειές τους.
“Ένας και πλέον αιώνας μας χωρίζει από τότε που το Αλτσχάιμερ διαγνώστηκε ως “δριμεία ασθένεια του φλοιού του εγκεφάλου” από τον Γερμανό ψυχίατρο Alois Alzheimer. Ένας και πλέον αιώνας αμηχανίας απέναντι σ’ αυτήν την ύπουλα διαβρωτική, άνοση πάθηση, που πλήττει τον πυρήνα της ανθρώπινης προσωπικότητας, υποσκάπτοντάς την, αλλοιώνοντάς την, και, στα τελευταία της στάδια, απαλείφοντάς την”, σημείωσε.
Υπενθύμισε, επίσης, ότι αυτός ο τύπος άνοιας θεωρείται η μάστιγα του 21ου αιώνα και πρόσθεσε ότι σύμφωνα με μελέτες, κάθε τρία δευτερόλεπτα καταγράφεται ένα νέο περιστατικό, ενώ, με βάση τους υπολογισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ως το 2050 περιμένουμε υπετριπλασιασμό τους. Αναφερόμενη στην ελληνική πραγματικότητα, σημείωσε ότι η κατάσταση είναι ανησυχητική, καθώς 160.000 άνθρωποι πάσχουν από Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας, ενώ 280.000 εμφανίζουν ηπιότερες μορφές νοητικής και γνωστικής διαταραχής.
“Όλοι γνωρίζουμε πόσο οδυνηρή για τους πάσχοντες αλλά και για τις οικογένειές τους είναι η νόσος Αλτσχάιμερ, καθώς διασαλεύει την αίσθηση του χρόνου, του χώρου και κυρίως του εαυτού. Πόσο δύσκολα βιώνουν την καθημερινότητά τους τα άτομα που έχουν προσβληθεί από αυτήν την εκφυλιστική ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος και πόσο εξουθενωτική ψυχικά και σωματικά μπορεί να γίνει η φροντίδα τους. Ξέρουμε πόσο μόνος και αποπροσανατολισμένος αισθάνεται ο ασθενής όταν αδυνατεί να εκφραστεί, να εκτελέσει στοιχειώδεις λειτουργίες, να αναγνωρίσει τα αγαπημένα του πρόσωπα, να ορίσει την ταυτότητά του – και πόσο δύσκολο και ψυχοφθόρο είναι το έργο εκείνων που φροντίζουν έναν τέτοιο ασθενή. Έχει ειπωθεί κατ’ επανάληψη ότι μαζί του νοσούν και οι οικείοι του – και είναι αλήθεια” υπογράμμισε η κα Σακελλαροπούλου.
Ωστόσο, επισήμανε, ότι η έρευνα αναπτύσσεται πυρετωδώς στα πεδία της διάγνωσης και της πρόγνωσης, νέα φάρμακα που στοχεύουν στις αλλοιώσεις του εγκεφάλου ανακαλύπτονται, οι ελπίδες για τη ριζική θεραπεία είναι μεγάλες και υπογράμμισε ότι η επιστήμη δημιουργεί βάσιμες προσδοκίες ότι η υπόθεση Αλτσχάιμερ σύντομα θα πάψει να θεωρείται χαμένη για την ανθρωπότητα.
