Στο πλαίσιο του Ελληνο-Ολλανδικού φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης Orange Water, παρουσιάζεται στο Εργοστάσιο Τεχνών Σαντορίνης το δεύτερο μέρος της έκθεσης με τίτλο Fata Morgana, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, Υπουργείου Τουρισμού και της Ολλανδικής Πρεσβείας. Τα εγκαίνια θα γίνουν το Σάββατο 6 Αυγούστου στις 20:00 και η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου.
Η έκθεση Fata Morgana περιλαμβάνει ζωγραφική, γλυπτική, βιντεοπροβολές και εγκαταστάσεις από διακεκριμένους Έλληνες, Ολλανδούς και άλλων εθνικοτήτων εικαστικούς.
Συμμετέχουν οι εικαστικοί:
Κάτωνας Ασιμής, Γιώργος Γυπαράκης, Frans Horbach, Ελένη Ζούνη, Μαριγώ Κάσση, Μελίνα Καχριμάνη, Πελαγία Κυριαζή, Χρήστος Κωτσούλας, Frank Lenferink, Κυριάκος Μορταράκος, Jan Mulder, Nieuwold Anja, Eva Petric, Λίλα Πολενάκη, Σπυριδούλα Πολίτη, Henk Puts, Bert van Santen, Walter Simon, Γιώτα Σκαρβέλη, Μαρία Σχοινά, Απόστολος Φανακίδης, Digna Weiss, Ruud Venekamp, Barbara de Vries, Gert van Oortmerssen.
Επιμέλεια έκθεσης Αποστόλης Ζολωτάκης.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη για όλη τη διάρκεια της έκθεσης.
Μια ευρύτερη αντίληψη για τη Fata Morgana
Η Fata Morgana ήταν σύμφωνα με την μυθολογία, αδελφή του βασιλιά Αρθούρου. Με τις μαγικές της δυνάμεις μπορούσε να εμφανίζει ψεύτικες εικόνες κάστρων που αιωρούνταν επάνω από τις ακτές. Από αυτήν δανείστηκαν το όνομά τους πληθώρα φαινομένων ανά τους αιώνες, που εξηγούνται μέσω της φυσικής επιστήμης με απλή ή σύνθετη μορφή: από την εμφάνιση νερόλακκων στην έρημο και «υγρού οδοστρώματος» σε δρόμους με αυξημένη θερμοκρασία, μέχρι την όρθωση κάστρων και πόλεων που πλέουν στα σύννεφα, Ο μύθος του Ιπτάμενου Ολλανδού, η βύθιση του Τιτανικού, η οροσειρά που είδαν οι πρώτοι εξερευνητές στον παγωμένο Βόρειο Πόλο, οι παρελαύνοντες Δροσουλίτες στο Φραγκοκάστελο της Κρήτης, η επιπλέουσα πόλη του πατέρα Domenica Giardina και πλήθος άλλων γεγονότων δύνανται να σχετισθούν με τις οπτικές ψευδαισθήσεις της Fata Morgana και τα αποτελέσματα αυτών.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η οπτική επικοινωνία του ατόμου με ένα είδωλο μπορεί να αναχθεί στην προσπάθειά του να επικοινωνήσει μαζί του, λαμβάνοντας μεταφυσική υπόσταση. Το τεράστιο ενδιαφέρον του Τέσλα για τον χώρο του παραφυσικού ενδέχεται να βάδισε παράλληλα με την επιστημονική του προσέγγιση όταν κατασκεύασε τον αποκαλούμενο Πύργο Τέσλα, ο οποίος θα μετέδιδε μηνύματα, τηλεφωνικά σήματα και εικόνες με απώτερο ίσως στόχο την επικοινωνία με το υπερπέραν.
Η Fata Morgana γοητεύει και την τέχνη σε συνδυασμό με την επιστήμη. Πρόσφατα, ο καλλιτέχνης Dave Lynch, βασιζόμενος στον προτζέκτορα zoopraxiscope (1879) του φωτογράφου Eadweard Muybridge, πρόβαλε έναν πράσινο καβαλάρη να τρέχει στα σύννεφα. Ο προτζέκτορας του Muybridge, μάλιστα, φαίνεται να έδωσε την έμπνευση για το Κινετοσκόπιο των Edison και Dickson. O Edison, μάλιστα, σε συνέντευξή του το 1920 με τίτλο «Ο Edison ψάχνει τρόπο να επικοινωνήσει με τον άλλο κόσμο» μίλησε για μια συσκευή που θα μας έδινε την δυνατότητα επικοινωνίας με τους νεκρούς.
Η Fata Morgana έχει χαρίσει έμπνευση και στο αμιγώς καλλιτεχνικό πεδίο, όπως η ομώνυμη ταινία του Werner Herzog (1969), στην οποία απαθανατίζει οφθαλμαπάτες στην έρημο Σαχάρα, το ποίημα του Henry Wadsworth Longfellow αλλά και το μελοποιημένο από την Μαρίζα Κωχ ποίημα του Νίκου Καββαδία. Σε αυτό, η Fata Morgana αποκτά ερωτική διάσταση, ανάλυση της οποίας υπάρχει σε απομαγνητοφωνημένες από τον Μήτσο Κασσόλα συζητήσεις με τον Καββαδία, που μπορεί κανείς να βρει σε έντυπη μορφή αλλά και στο διαδίκτυο.
Όλο το παραπάνω πλαίσιο ορίζει την επιλογή των έργων για τις εκθέσεις του Orange Water 2016.
