Γράφει η Ελπίδα Καραντάνη
Ένα διαφορετικό πρωινό έζησα πριν λίγες μέρες στο Μεγαλοχώρι, αφού αποδέχτηκα την πρόσκληση του κυρίου Πέτρου Οικονόμου για να δω τον “παράδεισό” του, όπως του αρέσει να λέει τον χώρο όπου παράγονται τα γνωστά σε όλους μας προϊόντα, στα γυάλινα βαζάκια με την ετικέτα “Άνυδρο”. Είχα την ευκαιρία να δω από κοντά πού και πώς φτιάχνεται η σειρά “Άνυδρο”, με κάπαρη, καπαρόφυλλα, ντοματοπολτό, γλυκό τοματάκι και διάφορα άλλα τοπικά σαντορινιά προϊόντα.
Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας κατεβαίνοντας τον ποταμό της Αγίας Άννας της Ποταμιώτισσας στο Μεγαλοχώρι, που όπως μου εξήγησε είναι η τελευταία αδόμητη περιοχή στο νησί. Η αλήθεια είναι ότι η ομορφιά και η ηρεμία κυριαρχούν. Φτάσαμε στα πρώτα κτήματα και είδα από μακριά τα μικρά πράσινα στρογγυλά λαχανικά, γνωστά ως κατσούνια, που “είναι αγγούρι που στη συνέχεια ωριμάζει και γίνεται…πεπόνι” μου είπε ο κύριος Πέτρος! Γέλασα γιατί, δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ πρώτη φορά άκουγα κάτι τέτοιο και με παρότρυνε να φάω μία δαγκωνιά για να το διαπιστώσω από μόνη μου… Κάπου εκεί ήρθε ο πρώτος μου ενθουσιασμός γιατί (εννοείται) πως είχε δίκιο. Συνεχίσαμε να περπατάμε στο ίδιο κτήμα και είδα τα τεράστια καρπούζια. Είναι καταπληκτικό το πώς έχουν ωριμάσει σε ένα άνυδρο, αλλά πολύ πλούσιο όπως φαίνεται, έδαφος!
Καταλήξαμε στον χώρο παραγωγής που είναι παραδοσιακό υπόσκαφο, όπου καθώς μπαίνεις μέσα, ξεχωρίζεις χαραγμένο στο πάτωμα την πρώτη μέρα που άνοιξε, 23-05-1998, μαζί με το όνομα του. Στο τραπεζάκι και καδραρισμένα στον τοίχο έχει αμέτρητα περιοδικά με αφιερώματα για τα εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα του, με χαρακτηριστικό το βραβείο Gourmet το 2009 για το “βιολογικό τοματοπολτό Σαντορίνης, τριπλής συμπύκνωσης, Άνυδρο”.
Τον ακολούθησα στο βάθος του υπόσκαφου και φτάσαμε στον εξοπλισμό που βοηθάει για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Ένιωσα σαν μαθήτρια που ακούει τον δάσκαλό της να παραδίδει, με λεπτομέρειες για τους βαθμούς βρασμού, πόσες ώρες παίρνει όλη η διαδικασία πολτοποίησης και όλα αυτά με εκπληκτική μεταδοτικότητα. Κάπου εκεί έμαθα πως είναι και καθηγητής σε μαθητές λυκείου!
Η ξενάγηση μου στον παραδοσιακό χώρο είχε τελειώσει… Ή μήπως όχι;! Τώρα ήταν το καλύτερο σημείο, γιατί καθίσαμε στο τραπέζι της αυλής και έφερε να δοκιμάσουμε όλα τα καλά που τόση ώρα βλέπαμε την παραγωγή τους. Παξιμαδάκια με φρέσκο λαδάκι και τοματοπολτό, φρέσκια μαρμελάδα ντομάτας και λιαστή ντομάτα, όλα πεντανόστιμα, σε ένα περιβάλλον άκρως παραδοσιακό.
Ένα όμορφο πρωινό είχε φτάσει στο τέλος του και ήταν μία εμπειρία που μου άφησε γλυκές εικόνες, ένιωσα σαν να επισκέφτηκα κάποιον πολύ κοντινό μου άνθρωπο στο σπίτι του να με φιλέψει. Αυτό ακριβώς είναι που επιθυμεί ο κύριος Πέτρος από τον επισκέπτη που θα έρθει στον παράδεισο του.
Περισσότερες πληροφορίες για τις ξεναγήσεις στο “Άνυδρο” μπορείτε να βρείτε στο www.anydro.gr. Καλή αρχή!
[adning id="140783"]
