Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά το ελληνικό τυποποιημένο ελαιόλαδο γιορτάζει και βραβεύει τους καλύτερους. Ο διαγωνισμός “Αριστείον Ελαιόλαδου” (1-3 Μαρτίου στο γήπεδο της ξιφασκίας στο Ελληνικό) που διεξάγεται στο πλαίσιο της “Μεσογειακής έκθεσης ελιάς και ελαιόλαδου –Ελαιοτεχνία” εξελίσσεται σιγά σιγά σε θεσμό για το τυποποιημένο λάδι. “Μια διάκριση είναι σημαντική για τους νικητές, καθώς θα μπορέσουν να πρόβάλλουν το βραβείο που θα κερδίσουν πάνω στη συσκευασία του προϊόντος τους” λέει ο κ. Γιώργος Κουβέλης, διοργανωτής της έκθεσης, η οποία πέρα από την παρουσία των ελληνικών εταιριών που ασχολούνται με την τυποποίηση λαδιού θα περιλαμβάνει και ένα συνέδριο με τη συμμετοχή επιστημόνων και επιχειρηματιών με θέμα τις νέες καλλιέργειες κάθε είδους.
Βασικός στόχος του διαγωνισμού αλλά και της έκθεσης στο σύνολό της, είναι η προώθηση του ελληνικού λαδιού στις αγορές του εξωτερικού. Ούτως ή άλλως η συζήτηση για τις εξαγωγές τυποποιημένου ελαιόλαδου είναι ρεαλιστική, ειδικά σε αγορές όπως η Ρωσία ή η Κίνα δεν είναι καινούρια. “Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα, όμως ακόμα απέχουμε αρκετά από τους Ισπανούς ή τους Ιταλούς”, σχολιάζει ο κ. Κουβέλης.Σημειωτέον ότι οι διαγωνιζόμενοι (ως τώρα υπάρχουν 40 συμμετοχές) θα διεκδικήσουν δύο βραβεία. Ένα που αφορά την ποιότητα του ελαιόλαδου και ένα που αφορά τη συσκευασία. “Δυστυχώς ή ευτυχώς ειδικά για το διεθνές κοινό το μάρκετινγκ και η συσκευασία ενός προϊόντος είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο σημαντική με την ποιότητα και τη γεύση του” λέει ο κ. Κουβέλης. “Το ίδιο πρόβλημα, της ελλιπούς προβολής και των αντιαισθητικών συσκευασιών αντιμετώπιζαν έως πριν λίγα χρόνια και τα ελληνικά κρασιά. Σήμερα αυτό έχει αλλάξει. Σιγά σιγά το ίδιο αρχίζει να γίνεται και στον τομέα του ελαιόλαδου. Ειδικά από τη στιγμή που στο χώρο έχουν μπει νέοι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει και ζήσει στο εξωτερικό και καταλαβαίνουν πως οι εξαγωγές είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος να κρατήσουν ζωντανές τις επιχειρήσεις τους” λέει ο κ. Κουβέλης. “Επιπλέον η ελληνική παραγωγή λαδιού έχει ένα ακόμα μειονέκτημα. Κατά βάση οι ελληνικές μονάδες έχουν μικρή παραγωγή, 10-15 τόνους το έτος. Οι ιταλικές ή ισπανικές μονάδες μπορεί να έχουν δεκαπλάσια παραγωγή άρα, όσον αφορά την Ελλάδα, το κόστος παραγωγής και η τελική τιμή για τον ξένο καταναλωτή είναι δύσκολο να είναι χαμηλοτερη. Επομένως έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία να προσφέρεις ένα ποιοτικό προϊόν”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
[adrotate banner=”24″]
Ακολουθήστε το
atlantea.news στο
Google News και ενημερωθείτε για όλες τις ειδήσεις και τα άρθρα που δημοσιεύονται.
