Ένα ειδικό “case study” θα πρέπει να αποτελέσουν η Σαντορίνη και η Μύκονος, με μια μόνιμη Διυπουργική Επιτροπή που θα μπορεί πολύ πιο αποτελεσματικά και πολύ πιο γρήγορα να επιλύει τα προβλήματα που παρουσιάζονται στις δύο περιοχές, όπως τόνισε μεταξύ άλλων ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος μιλώντας στην Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, με θέμα ημερήσιας διάταξης: “Διαπιστώσεις, δράσεις και προτάσεις, με στόχο τη βελτίωση της Οδικής Ασφάλειας στα νησιά των Κυκλάδων. Η περίπτωση της Σαντορίνης και της Μυκόνου“.
Ο κος Συρμαλένιος συσχέτισε το θέμα της οδικής ασφάλειας με πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τουριστικά ανεπτυγμένα νησιά, όπως ο χωροταξικός σχεδιασμός και η φέρουσα ικανότητα.
Αναλυτικά η ομιλία του:
“Εάν θα έβαζα εγώ ένα τίτλο για το πώς μπορούμε να ξεκινάμε να επιλύουμε προβλήματα, θα ήταν “χωροταξικός σχεδιασμός και φέρουσα ικανότητα”. Αυτά τα δύο ζητήματα είναι ελλειμματικά για πολλά χρόνια τώρα. Υπάρχουν, βέβαια, κάποια προεδρικά διατάγματα τα οποία καθορίζουν, π.χ. ζώνες οικιστικού ελέγχου, αλλά είναι ανεπαρκή για να καθορίσουν ακριβώς τις χρήσεις γης και τις δραστηριότητες που πρέπει να υπάρχουν σε αυτές τις χρήσεις.
Έλεγε ο Δήμαρχος Μυκόνου ότι κατά μήκος του οδικού δικτύου έχουν αναπτυχθεί εμπορικές δραστηριότητες, πολύ μικρά ή μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα. Εγώ είχα την πληροφορία ότι μερικά από αυτά έχουν οικοδομηθεί παράνομα. Ολόκληρο εμπορικό κέντρο να είναι παράνομο, να είναι αυθαίρετο, και μάλιστα σε ένα νησί που δεν είναι στην άκρη του κόσμου, είναι στο κέντρο της προσοχής. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επικαιροποιήσουμε το θεσμικό πλαίσιο για έναν τοπικό χωρικό σχεδιασμό, που έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να επικαιροποιείται διαρκώς, διότι δεν είναι στάσιμα τα πράγματα. Υπάρχει μια δυναμική και αυτήν τη δυναμική θα πρέπει να την ενσωματώνει η κάθε τοπική αρχή.
Σίγουρα, η φέρουσα ικανότητα έχει ξεπεραστεί προ πολλού. Ο Δήμαρχος Θήρας έχει βγει δημόσια και το έχει αναφέρει, με πολλές ανακοινώσεις του και συναγωνίζεται τη δήμαρχο Βαρκελώνης, όπου και εκεί αντιμετωπίζουν τέτοια ζητήματα. Όταν έχουμε, λοιπόν, μια υπερκάλυψη της φέρουσας ικανότητας σε όλους τους τομείς και στο θέμα των οχημάτων και του οδικού δικτύου, είναι προφανές ότι καμία αρχή δεν μπορεί να ελέγξει τίποτα ή, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να ελέγξει ελλειμματικά την κατάσταση, έτσι ώστε να αποφεύγονται τα ατυχήματα και όλες οι άλλες δυσάρεστες και τραγικές πολλές φορές επιπτώσεις που υπάρχουν.”
Συνεργασία δήμων, περιφερειών και κράτους
“Γι’ αυτό θα έλεγα ότι όλα ξεκινάνε και τελειώνουν από αυτό που λέμε Πολιτεία με τα τρία επίπεδα: κράτος, περιφέρεια και πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση. Πρέπει να υπάρχει συνεργασία για να υπάρχει ένας σχεδιασμός ο οποίος θα κατανέμει τις αρμοδιότητες μεταξύ των διαφόρων επιπέδων, αλλά θα πρέπει, προφανώς, να ξεκινάει από τα κάτω προς τα πάνω, γιατί το κάθε κράτος δεν μπορεί να ξέρει τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν σε κάθε συγκεκριμένη περιοχή.
Επομένως, ο δήμος, εκ των πραγμάτων, αποκτά ένα πολύ μεγάλο βάρος στο τι θα γίνει. Αποκτά μεγάλο βάρος και στο πώς θα είναι το οδικό δίκτυο αλλά και αν θα υπάρχει σήμανση, φωτισμός, αν θα συντηρείται το οδικό δίκτυο ή δε θα συντηρείται.
Βεβαίως, υπάρχει το επαρχιακό, υπάρχει και το δημοτικό οδικό δίκτυο, δηλαδή, το επαρχιακό ανήκει στην αρμοδιότητα της Περιφέρειας, το δημοτικό, ανήκει στην αρμοδιότητα του Δήμου, που είναι μέσα στον αστικό χώρο. Γι’ αυτό ακριβώς και χρειάζεται η συνεργασία κι από κει και πέρα, οπωσδήποτε οι αποφάσεις πρέπει να είναι κοινές.
Είχα ακούσει για παράδειγμα, σε σχέση με τον αριθμό των οχημάτων, τα οχήματα και οι άδειες τους δίνονται εν μέρει από το Δήμο και εν μέρει από τον ΕΟΤ. Για παράδειγμα, στον ΕΟΤ της Σύρου είχαν διαβεβαίωση ότι εμείς δίνουμε άδειες, αλλά δεν έχει έρθει ο Δήμος να μας πει ότι δεν θέλουμε άλλες άδειες. Υπάρχει αυτός ο αντίλογος από πλευράς των υπηρεσιών του ΕΟΤ, δεν ξέρω εάν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, πράγμα όμως που σημαίνει ότι ο ρόλος ειδικά της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης είναι πάρα πολύ βαρύνων, σε αυτήν την υπόθεση, διότι έχουν ξεπεραστεί όλα τα όρια, ειδικότερα στο θέμα της πληθώρας των ενοικιαζόμενων οχημάτων.
Τέλος, το θέμα της αστυνόμευσης, προφανώς είναι πάρα πολύ σημαντικό, αλλά από την άλλη πλευρά, πρέπει όλοι να αντιλαμβανόμαστε ότι όσες εκκλήσεις και να γίνονται, που είναι σωστές και δίκαιες, δεν μπορεί αυτό το κράτος που λέγεται Ελλάδα, μέχρι αυτή τη στιγμή, να ανταποκριθεί σε όλες τις ανάγκες που υπάρχουν, όσο κι εάν γίνεται ενίσχυση τους καλοκαιρινούς μήνες. Διότι και στη Μύκονο και στην Σαντορίνη δεν επαρκούν ούτε 50, ούτε 100 Αστυνομικοί. Πρέπει να έχεις από 500, τουλάχιστον, για να μπορέσει να πει κανείς ότι μπορεί να βοηθήσει, μόνο τα αεροδρόμια απασχολούν ένα πολύ μεγάλο αριθμό Αστυνομικών. Δεν υπάρχει δυνατότητα.
Δεν ξέρω εάν μπορεί να καταλήξει μια πρόταση της Επιτροπής, να υπάρξει δημοτική τροχαία, όπως λέμε δημοτική αστυνομία, φυσικά με τους αντίστοιχους πόρους που θα πρέπει να μεταφερθούν για να μη ρίχνουμε όλα τα βάρη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Νομίζω, καλώς αναπτύχθηκε αυτός ο προβληματισμός, η Επιτροπή θα μαζέψει όλα αυτά τα στοιχεία και το θέμα είναι πώς αυτά όλα θα μετουσιωθούν σε πράξη και σε συγκεκριμένα αποτελέσματα”.
[adning id="140783"]
